Gisteren nog was er de terechte vreugde in Nederland over het mogen blijven van Afghaanse modelvluchteling Sahar. Vandaag werd het idee dat dit kabinet helemaal niet bizar en onmenselijk omgaat met asielzoekers meteen weer de grond ingeboord. Sietse Fritsma verklaarde triomfantelijk dat hij had onderhandeld met minister Gerd Leers over het aantal “Sahars” dat in Nederland mag blijven. Mensonterend en schandalig is dat, met Geert Wilders cs. onderhandelen over een Saharquotum.
Gerd Leers leek de beschaving iets te redden. Hij verleende toestemming aan de perfect geïntegreerde Sahar om in Nederland te blijven. Precies zoals het discours van de afgelopen tien jaar voorschrijft. Terecht willen links en rechts dat mensen integreren, dat ze meedoen in de samenleving, dat ze werken, naar school gaan en als het even kan nog wat van onze waarden meenemen ook. Geert Wilders heeft hier geen boodschap aan. Hij wil helemaal niet dat mensen in Nederland zich scholen, Nederlands leren, straks kunnen meehelpen om de enorme tekorten op de arbeidsmarkt te vullen. Hij wil buitenlanders eruit flikkeren. Bij voorkeur kinderen naar oorlogsgebieden.
Dat Gerd Leers hieraan meewerkt is zo mogelijk nog schandaliger. Een quotum, voor mensen. Quota stel je in voor melk. Juist Gerd Leers, op wie normaal denkend Nederland zijn hoop had gevestigd om nog iets van de Nederlandse kernwaarden overeind te houden tegenover Geert Wilders, gaat onderhandelen met de PVV over aantallen mensen. Deze affaire bewijst op de eerste plaats dat het Nederlandse asielbeleid niet klopt: als er vierhonderd prima Nederlanders weggestuurd dreigen te worden, moet dat beleid veranderd worden. We moeten niet hopen op de juiste media-aandacht voor één geval, maar fundamenteel durven kiezen voor mensen. Bovenal bewijst het echter dat dit kabinet wordt gegijzeld door een mensenhatende Geert Wilders, die daarvoor nog de ruimte krijgt van de VVD en het CDA ook. Zoals Ineke van Gent twitterde: ‘Zo wordt politieke koehandel politieke mensenhandel’. Hoe zou Gerd Leers slapen?
Huub Bellemakers heeft liever een miljoen Sahars in Nederland dan één Sietse Fritsma.
