De schilder Pablo Picasso was in juni 1905 een maand in Nederland. Deze ervaring liet een grote indruk achter op de jonge kunstenaar. Hij heeft door zijn bezoek aan Nederland uit zijn blauwe periode kunnen stappen. Wat de indruk van Picasso precies is geweest weten we niet exact. De reis naar Nederland heeft in ieder geval twee schilderijen, die overigens niet echt bijzonder zijn, en een aantal schetsen opgeleverd. Daarnaast vermelden de kronieken dat de jonge kunstenaar onder de indruk is geraakt van de Nederlandse vrouwen.
Het is slim van de tentoonstellingsmaker, Marilyn McCully genaamd, om de koppeling tussen Nederland en Picasso te maken. Dat Picasso in Nederland is geweest, maakt het mogelijk om onder deze noemer in het Van Gogh Museum een tentoonstelling te organiseren. De tentoonstelling Picasso in Parijs van 1900 tot 1907 geeft dan ook een overzicht van het werk van de jonge Pablo Picasso en probeert de ontwikkeling van Picasso, die hij doormaakte in Parijs en waarbij hij uitgegroeid is tot een van de leidende figuren van de Franse avant-garde, te laten zien. De tentoonstelling had eigenlijk moeten worden afgesloten met het doek Les Demoiselles d’Avignon, maar het Museum of Modern Art (MoMA) in New York leende dit werk niet uit. Daarnaast hangen er een paar werken van kunstenaars die Picasso hebben geïnspireerd of waarmee hij bevriend was.
Aardappeleters
De tentoonstelling is vanuit een kunsthistorisch perspectief interessant, maar is zij ook interessant voor de gemiddelde museumbezoeker van het Van Gogh? Nee, waarschijnlijk niet, want die komen met busladingen af op De Zonnebloemen en De Aardappeleters en besteden daarnaast de meeste tijd in de rij voor het museum en in de museumwinkel.
Wanneer het doel van Picasso in Parijs is om voor de geïnteresseerde museumbezoeker, lees de kunst- en cultuurliefhebbers met een museumjaarkaart, de invloed van Nederland op Picasso te schetsen en een paar aardige werken van Picasso te laten zien, dan is de tentoonstelling ook niet echt geslaagd. Zij zullen geen bijzondere kunstwerken tegenkomen. De grootte van de tentoonstelling en de bekendheid van de werken zijn daarvoor te beperkt. De tentoonstelling bestaat uit een paar kunstwerken, die zonder de handtekening van Picasso in de vergetelheid zouden zijn geraakt en ergens op een zolder lagen te verstoffen.
Aan de andere kant is het juist dit waardoor het de moeite waard is om naar de tentoonstelling Picasso in Parijs te gaan. De tentoonstelling gunt ons een kijkje in de ontwikkeling van een kunstenaar die pas later groot zou worden. De werken zijn op zich niet bijzonder, maar bij elkaar zetten ze je aan het denken en vertellen dat ook een groot kunstenaar als Picasso ooit onderaan begonnen is.
Picasso in Parijs, 1900-1907
Van Goghmuseum Amsterdam
tot 29 mei 2011
