Rabia, 23 jaar, marketing- & communicatieconsultant
De eerste onderbroek werd gedragen in Sumeria – het huidige Irak – in ongeveer 3000 V.C. Al te veel moet je je daar niet van voorstellen: meer dan een lange strook linnen die tussen de benen en om de taille werd geslagen, was die slip eigenlijk niet. Bovendien was de oer-onderbroek, die eigenlijk meer een soort luier was, alleen voor mannen. Pas vijfhonderd jaar later werd op Kreta het eerste onderitem speciaal voor vrouwen uitgevonden: een beha, bedoeld voor Griekse en Romeinse atletes, bedoeld om wiebelende borsten tijdens het sporten tegen te gaan. Was lingerie ooit vooral praktisch, tegenwoordig is dat wel anders. Stap eens de Hunkemöller of Victoria’s Secret binnen ( misschien wel ’s werelds meest succesvolle lingerielabel) en het kant, broderie, gaas en borduursel komt je direct tegemoet. Marketing- en communicatieconsultant Rabia weet daar alles van: zij verzamelt bijzondere lingerie.
Wat verzamel jij?
‘Lingerie en sexy onder-items. Van beha’s en korsetten tot jarretelles en tepelplakkers.’
Waar en wanneer begon het voor jou?
‘Met mijn eerste aankoop; een mooie kanten beha toen ik 17 jaar oud was. Ik was toen in Londen bij een klein lingeriewinkeltje. Ik heb altijd al van mooi ondergoed gehouden, op de een of andere manier trok het me gewoon heel erg! Ik heb toen ook meteen het hele setje gekocht; kousen, jarretelles, beha en een onderbroekje.’
Wat is de omvang van jouw verzameling?
Die is aardig indrukwekkend: meer dan 55 beha’s, 175 broekjes, 30 jarretelles, 20 korsetten, 15 nachthemdjes/setjes, 4 paar tepelversieringen en 80 paar kousen.’
Hoe ver ga jij voor een setje lingerie?
‘Ik ben zover als New York gegaan voor een setje van Victoria’s Secret. Daar heb ik mijn vriend uren laten wachten terwijl ik lekker aan het shoppen was (gelukkig had hij zijn iPad bij zich). Vier winkels heb ik afgestruind, daar The New York Victoria’s Secret Experience meegemaakt (een personal shopper, uitgebreide opmeetsessie, en een eigen kamer waar je rustig kan passen) en vervolgens een persoonlijke size-card laten maken waarop staat welk model en welke maat jou het beste passen. Als je dan een beha hebt gevonden die je goed zit, kleed je je weer aan en word je door een verkoopster naar de lades geleid waar die betreffende beha ligt in alle kleuren die er zijn en waar je uit de lade eronder een keuze kan maken uit alle verschillende broekjes die bij die beha’s horen.Mijn duurste setje is echter van Agent Provocateur. Ik had beide creditcards van mijn vriend nodig want het totaal bedrag voor 5 items kwam op ruim 1000 euro. Maar dat was wel echt eenmalig, een soort droom waar ik vanaf moest. Hoewel ik wel nog steeds lid ben van de Agent Provocateur VIP-club.’
Hoeveel geef je gemiddeld per maand uit aan lingerie?
‘Ik koop niet iedere maand nieuw ondergoed. Ik denk eens in de 3 maanden en dat is dan voor ongeveer 100 euro. Maar in Londen of New York geef ik wel meer uit; dan spendeer ik met gemak 200 tot 300 euro. In Nederland koop ik weleens broekjes bij de Hunkemöller of de H&M. De beha’s pas ik niet daar; die zijn meestal te klein.’
Wat is je favoriete setje en wat is het verhaal daar achter?
‘Mijn favoriete setje op dit moment komt uit Londen en is van het merk Lascivious. Ik wilde dit setje al heel lang hebben maar kon het elke keer niet betalen (ik ben jammer genoeg niet zo rijk). Het is een heel mooi/delicaat setje, met overal details en openingen. Wat het heel stout en sexy maakt, daar word ik heel blij van!’
Is er nog iets waarvan jij denkt; dit móet ik echt nog hebben?
‘Doe mij dan maar de hele Agent Provocateur-collectie. Maar dan ook echt álles!’
Is het een verslaving?
‘Heel, heel, héél erg! Ik doe het niet eens voor mijn vriendje, die heeft er niet zoveel mee. Ik voel me gewoon zo veel lekkerder als ik mooi ondergoed aanheb. Ik heb zelf ook absoluut geen granny-pants, hele grote Bridget Jones onderbroeken of vormeloze sportbeha’s. En Björn Borg onderbroeken zouden echt verboden moeten worden. Björn Borg is niet bedoeld voor vrouwen. Iedere vrouw zou gewoon comfortabel, maar wel mooi ondergoed aan moeten hebben. Dan zouden er veel meer zelfverzekerde vrouwen op de wereld rondlopen.’
Wanneer stopt het?
‘Nooit! Zelfs als ik straks 80 jaar oud ben zal je mij niet in omaonderbroeken aantreffen. En reken er maar op dat ik mijn kleindochters onderbroekenlades eens in de zoveel tijd een grondige inspectie op Björn Borgs en ander oncharmant ondergoed geef!’
