Behoorlijk op tijd arriveer ik bij Panama in Amsterdam. Op een afstandje calculeer ik het aantal bakfietsen: twee plus enkele zuurstokroze kinderfietsen. De kust is veilig. Ik ben te vroeg want de organisatie is nog druk bezig met het leggen van de roze loper en de hoofdredacteur van Mama Magazine, Phaedra Werkhoven, staat buiten aan haar drankje te nippen. Binnen is het een oase van rust. Tot ik plots omsingeld word door een horde peuters. Wanneer ik mezelf omkeer schop ik per ongeluk één van die kindertjes. Ai..
Je kunt je voorstellen dat ik me niet als een vis in het water voel tussen al die stuiterende kleintjes en het zijn er veel omdat ze gratis naar binnen mochten. Maar die kinderen, die zijn bijzaak want het gaat dus om de moeders: moeders die erkenning verdienen, moeders die gezellig samenkomen, moeders die een dagje in het zonnetje gezet worden. En dan niet van die poldermoms met witte leggings, maar wel de hippe mama met ballen, want daar houdt Mama Magazine van. Dus.
RTL Boulevard
Omdat er nog niets spectaculairs gebeurt maak ik een ommetje van een uur, ik bezoek onder andere een klasgenootje dat bij SBS6 werkt. Eenmaal terug zie ik Martijn Krabbé met zijn Amanda en hun nageslacht poserend op de roze loper en zoals te verwachten valt, duikt een RTL cameraploeg er bovenop. Nu maar afwachten hoe verlekkerd Albert Verlinde straks over het stel spreekt bij RTL Boulevard. Binnen blijkt het aantal peuters verdrievoudigd: ze lachen, brullen en rennen op hun minibeentjes kriskras door de ruimte.
Geduldig wacht ik tot een stem vanuit een luidspreker klinkt: “Dames en heren, wilt u allen naar de grote zaal gaan? Grote zaal, dames en heren!” Verwacht hier geen Fashion Week-achtige perikelen, de opzet van de show is heel anders ingericht. De meeste mensen zitten op zachte sofa’s aan de zijkant van de zaal (waar ik mezelf ook snel heb geïnstalleerd – naast de ouders van Beertje van Beers) en de rest? Die zitten op de grond inclusief kids, lekker knus.
De show zelf is zo om, met ‘BN-ers’ als Beertje van Beers, Tatum Dagelet en Nance (geen achternaam nodig) die heel kunstig over het podium paraderen. Met huizenhoge Louboutins aan (altijd herkenbaar aan de rode zool), kind op heup en een metallic ballon in de handen. Respect.
Daarna verloot de redactie onder andere een buggy en een houten kinderstoel onder de aanwezigen. Eén van de moeders wint maar liefst drie keer een prijs, een andere moeder twee keer. De dames om mij heen zitten dan ook druk met elkaar te roddelen: ‘dat kan toch helemaal niet eerlijk zijn verlopen!’
En de winnaars zijn…
Na dit vreemde potje loten gaat men snel door naar het volgende onderdeel van het programma: de Prijsuitreiking. En dat zijn er heel wat: Beertje wint de Sexy Mama Award (en een Coolpix camera), Mirjam Sterk wint de prijs voor Beste Politieke Mama, Patricia Bos krijgt een Lacoste zonnebril naast haar Award als ‘Modemama van het jaar’. Beertje van Beers zegt op dat moment tegen haar ouders: “Oh, die had ik ook wel willen hebben..”
De grootste winnaar van de middag is echter Isa Hoes, zij wordt bekroond tot moeder van het jaar. Geen onverwachte keuze, gezien de gebeurtenissen van het afgelopen jaar. Voor de allerlaatste kiekjes klimmen de winnaressen het podium weer op, de cameraploegen vormen een ijzeren gordijn.
En dan is de middag alweer voorbij. Iedereen haast zich naar de uitgang, maar niet voordat de aanwezige PR-dames nog even zijn belaagd voor een van de goedgevulde goodie bags. De vrouwen ontpoppen zich hier tot ware hyena’s: het lijkt wel alsof we in de Primark staan te shoppen.
Met mijn goed gevulde roze Mama-tas (met zalfjes, slabbetjes en recepten om chocoladecakes te bakken) sta ik een paar tellen later buiten: geen jengelende kids te bekennen. De bakfietsen slingeren weer terug naar hun twee-onder-een-kap- woning. En ik? Content met dit dagje sightsee-en, maar nog blijer met de rust, stap opgelucht een muffe tram in.
