Beste Joop, ik vind je niet meer leuk. Ik vond je eigenlijk al niet geweldig, maar nu ben ik er klaar mee. Ze zeggen vaak, het ligt niet aan jou, het ligt aan mij. Maar dat is niet waar. Het ligt aan jou. Het ligt vreselijk heel erg aan jou. Toen je begon, Joop, hoorde ik niet bij degenen die je vooraf verketterden. Ik vond het geen probleem dat je een VARA-achtergrond hebt. Zolang je maar eerlijk was over waar je het geld vandaan haalde, en dat was je. Je wordt betaald met het geld van de VARA-leden, dus niet met overheidssubsidie. Maar eigenlijk maakt zelfs dat me niet uit. Al was de sjeik van Saudi-Arabië je broodheer, zolang je daar gewoon voor uit durft te komen weten we wat voor ‘n vlees we in de kuip hebben. We kunnen zelf wel beoordelen of we zin hebben om te lezen wat je schrijft. Niet dat het iets met journalistiek zelfrespect te maken heeft om jezelf aan te melden als kritiekloze kapelaan in de VARA-kerk, maar dat moet je vooral zelf weten. Verschillende kranten en omroepen plakken hun ideologische veren weer op, dus qua zeitgeist heb je het nog best begrepen ook.
Maar, Joop, al het andere doe je eigenlijk gewoon niet goed. Ik keek af en toe bij je, maar eigenlijk stond er nooit verfrissende of prikkelende opinie. Meer altijd een beetje van hetzelfde. Dat het Kabinet niet eerlijk is, en hun kiezers stom. Maar bovenal ging het vaak over Wilders of zijn brievenpus-pissende kompanen. Als een grijsgedraaide plaat die elke dag hetzelfde gejengel ophoest. Rotte kers op de vergane slagroom was altijd de lijst met reacties onder die stukjes. Onsamenhangende tirades die het niveau van het stuk erboven probeerden te ondertreffen. En dan te bedenken dat de reacties vooraf gemodereerd worden. Welke vuilspuiterij komt er eigenlijk niet door?
Fritsma
Ik zal bekennen, Joop. Ik heb ook op je gestaan, ook toen het eigenlijk al niet zo goed meer tussen ons ging. Je zult je herinneren hoe dat ging. Een redactrice stond ineens in de inbox van mijn Facebook-account. Ik had een stukje geschreven over Gerd Leers en Sietse Fritsma van de PVV in Godfather-achtige setting. Goed genoeg voor Joop dus, moeten jullie gedacht hebben. Zolang Fritsma er maar als een onguur type vanaf kwam.
Eerder had ik op Radio 1 meegedaan aan een Joop-debat tegen Ger Koopmans. Dat was leuk, maar toen Francisco van Jole me na afloop een vriendelijk bedoeld “Goed gedaan, maar jij had natuurlijk ook de waarheid aan je zijde”, toewierp moest ik toch even slikken. Mensen die de waarheid kennen zijn eng, Joop.
Smerigste aller Godwins
Gisteren was de druppel. Gisteren stond er de smerigste aller Godwins op je homepage van een of ander Groenlinks-lid uit Amsterdam Oost. Dat zeg ik niet alleen omdat ik eigenlijk van het crypto-rechtse D66 ben. Femke Halsema vond het ook niks.
Je plaatste een stuk, Joop, waarin de schrijver een zelfgemaakt tabelletje presenteerde om ons met vrolijke kleine vinkjes laten zien dat Wilders een dikke dertig scoort op de schaal van Hitler. Ik heb mezelf toen ook maar even vergeleken met die lijst. Hitler haal ik niet, maar aan het niveau van Anton Mussert moet ik toch wel komen. Ook ik citeer graag uit heilige boeken, en ook ik geloof niet in de gelijkheid van alle culturen. Vrouwenbesnijdenis bijvoorbeeld durf ik zonder twijfel achterlijk te noemen. Kritiek op de oude elites en hun culturele uitingen heb ik trouwens ook, en met een Twitter– en Facebook-account zal ik ook wel een punt scoren op de inzet van moderne communicatiemiddelen in campagnes. Weer zes vinkjes erbij, dat gaat hard!
Hitler
Van mij mag iedereen een vergelijking met Hitler en de Tweede Wereldoorlog maken. Maar laat alsjeblieft wat je niet doen kunt. Vooralsnog zijn de vergelijkingen die goed in elkaar zitten op de vingers van een hand te tellen. De rest bakt er niks van, ook Thomas von der Dunk niet. Goedkope vergelijkingen zeggen trouwens vooral iets over de zender, niet over de ontvanger. We moeten Hitler-inflatie zien te voorkomen.
Je vraagt je bovendien af waarvoor het nodig is. Kunnen we niet beter? Het is een teken van de grote intellectuele armoede die oud-links en progressief Nederland teistert. Je kent jezelf niet meer, Joop. Waar vroeger mooie idealen zaten, hoe naïef die soms ook waren, zitten nu verworvenheden waarvan je de oorsprong bent vergeten. Het lijkt wel alsof je alleen nog weet dat iedereen die ook maar iets over die verworvenheden durft te zeggen een fascistoïde levensvorm is die zo snel mogelijk moet worden bestreden.
Knieschot
Met zoveel stilstaande lucht in je idealisme wordt de verdediging inderdaad moeilijk. Wie niet in staat is uit te leggen waarom negen op de tien PVV-plannen dit land, dit fijne Nederland, naar de vaantjes helpt moet zich minder met de PVV bezig houden, en meer met de het gapende gat waar zijn politieke overtuigingskracht hoort te zitten. Ja, de PVV heeft buitengewoon onplezierige discriminatoire trekjes. Ja, de PVV kiest mij wat al te lichtzinnig voor een knieschot. Maar wie niet meer kan uitleggen waarom discriminatie en knieschoten de samenleving tot een nare, rotte plek zullen maken zonder met zijn vinger de jaren ’30 te wijzen is verloren voor een goed debat. Beschaving begint bij jezelf, en iedereen die denkt dat te moeten verdedigen door zelf onbeschaafd te zijn bouwt niet op, maar breekt verder af.
Je bent mijn vriend niet meer, Joop. Ik doe niet meer met je mee. Sterker nog, als ik VARA-lid geweest zou zijn had ik mijn geld teruggevraagd. Voor schaamteloze internetfossielen heb ik geen geduld.
Thijs Kleinpaste is klaar met Joop en moet ook niets hebben van alle andere ideologen.
