Zodra ik Brabant uit rijd, schakel ik over op BNR, de nieuwszender. Studio Brussel kraakt eigenlijk al teveel als ik Breda passeer, maar de verrassing achter die ruis blijft de moeite waard. Voorbij de Provinciegrens is het echter niet meer te harden en schakel ik rap op over op de nieuwszender of mijn cd-wisselaar. 3fm laat ik links liggen. Sinds het verdwijnen van programma’s als Villa 65, Twee Meter De lucht In of nog eerder, Vara’s Vuurwerk heb ik daar niets meer te zoeken. Het avontuur (en enkele uitzondering daargelaten) is uit de zender gezogen en de voortrekkersrol als ether in de ether vervlogen. Teveel blabla van dj’s met hippe babbels, te weinig tingeling, boemklats en ringeling. En de bleeps en blops die wel de revue passeren, zijn weinig verrassend.
Anders
Hoe anders is dat met Kink FM. Die keren dat ik daar op in schakel word ik nog met regelmaat verrast door nieuw geluid, bandjes die ik niet ken of studiosessies die een ander licht werpen op artiesten. Dat alles ondersteund door dj’s die niet zichzelf, maar – hoe vreemd – de muziek centraal hebben staan. Mannen en vrouwen die gaarne de muziek die zij mooi vinden met anderen delen. De voortrekkersrol die radio moet hebben.
Maar Kink FM kan ik niet in mijn auto ontvangen. Kink FM heeft immers geen etherfrequentie. En dat zal helaas ook zo blijven. Vandaag werd namelijk bekend dat de enige Nederlandse zender met ballen en oog voor de onderstroom in muziekland niet zal gaan bieden op de vrij gekomen etherfrequentie. De 21.9 miljoen die de overheid daarvoor vraagt, kan het groepje rebellen namelijk niet opbrengen.
Verbannen
Daarmee is de zender wederom verbannen naar kabel en in internet, en de ether nog steeds een plek van muzikale vervlakking en gebrek aan uitdaging. Want laten we welwezen, welk radiostation kan genoeg inkomsten genereren met een eigenwijs en vooruitstrevend programma om 21.900.000 euro op te hoesten? Daar ziet de commercie geen heil in. Die willen reclameblokken in hoge luistercijferkannonen. Niets mis mee, simpel een kwestie van vraag en aanbod. Spijtig alleen dat het muzikale aanbod op de ether hiermee beperkt blijft tot een schrale top 100 allertijden compilatie, verliezende Eurosongfestivalhalvefinalisten, de slaapmuziek van SKY Radio en een sporadisch passerend meisje van de kaasreclame. Leuk voor de reclame-inkomsten, maar spijtig voor iedereen met een avontuurlijk oor. Dus schakel ik zo in mijn auto maar weer over op de inhoud bij BNR, zonder muziek, maar ook – en dat is belangrijker – zonder ergernisopwekkend leeg gezwats en dagstart met een dansje.
Een van die vele bandjes die ik ooit, diep in de avond, voor het eerst hoorde op wat toen nog Radio 3 heette:
