– Lieke, Nevin! Even centraal graag. Jij ook Thijs. We zijn er dus uit? Onkostenvergoeding met terugwerkende kracht, vanaf mei 2010. Voor het maximumbedrag.
– Eh. Fatima…
– Straks is de rondvraag pas, Jeroen. Even kijken..netto maandbedrag 614 euro..maal twaalf..komt op.. 7.368 euro. De man. Puntje is wel dat de Raad het dus moet goedkeuren.
– Fatima, voordat je..
– Jeroen, koffie mag je gewoon zelf pakken.
– Nee, dat is het niet, ik denk dat…
– Alweer plassen? Ga maar gauw, Nevin praat je wel bij als je terug bent.
– Nee, over de onkostenvergoeding. We moeten..
– De rondvraag is straks, Jeroen. Waar was ik? Oja, de Raad. Appeltje eitje toch? We zijn met 21 tegen 9, hebben jullie de wind er een beetje onder jongens? Geen D66 in Amsterdam west toestanden?
*besmuikt gegniffel*
Nou, dan fietsen we deze als agendapunt erin, stemmen, hoppetee, klaar.
– Fatima, nee, laat me uitpraten, is dit wel zo handig? Nu met de recessie enzo?
– Eh..Ja, lijkt me wel toch? Met die zeven ruggen hebben wij daar dus geen last meer van, die zogenaamde recessie. In oplossingen denken Jeroen. Kansen zien.
– Nouja, maar ik dacht dus, omdat we toen op de site hadden gezet van “Om de bezuinigingen kan het stadsdeel niet heen, maar die moeten op een zo sociaal mogelijke manier gekozen worden.” Dat vinden de burgers dus misschien raar dan. Enzo.
….
– Watte? De burgers? De búrgers?
*gelach*
– Man man man, Jeroen hier is bang wat de burgers ervan vinden! Luister jongen, ook al zou je de raad voorliegen over garantstelling, geld als water uitgeven aan vrolijke blije multiculturele bruggenbouwfundi’s, plezierjachten en auto’s regelen voor jezelf, het maakt toch geen ene fuck uit wat die burgers daarvan vinden? Frommel het door de raad en je zit gebakken. Komt er achteraf stront van, maakt niet uit, je zit binnen no time weer gebakken. Die stoeltjes zijn niet van pluche, maar van klittenband.
– En wat nou als ze vragen naar bonnetjes? Voor al die ‘onkosten’? Hm? Nou?
– Bonnetjes schmonnetjes. Wij als drukbezette bestuurders hebben geen tijd daarvoor. Het kost te veel moeite joh, bonnetjes.
– Dat kan je toch niet zo zeggen Faat! Zie je het voor je in de Telegraaf: “Bonnetjes zijn te veel moeite”. Was getekend: Fatima Elatik. Geloof mij nou, daar komt gezeik van. JIJ bent misschien een stemmenkanon, JIJ hebt misschien de partijbobo’s in de pocket, maar wij niet.
– Hm. Ik weet het goed gemaakt, we gaan er vol in bij de Raad, maar we zijn bereid te zakken tot 75% van het bedrag. Hebben we het over..even kijken.. 5500 eurootjes. Laat ik dan niemand meer horen dat wij niet bezuinigen, wat jij, Lieke? LIEKE!
– Zzzzz..Hhmmmwah? Subsidie! Er is een potje voor. Er is overal een.. potje.. voor. Zzzzzzz
– Lieke en haar potjes, hahahaha. Okee, die was te makkelijk. Goed, jongens, tijd om dit door de Raad te slingeren.
Pfff, ik ben echt aan reces toe.
Annabel Nanninga woont in en houdt van Amsterdam Oost.
