Onder leiding van de modedictaturen Parijs, Milaan en New York steken we ons elke seizoen weer in de nieuwe trends die ons van daaruit worden opgelegd. Of een jumpsuit, pyjamabroek voor op straat of fluoriserend roze jurkje je nou staat of niet, dragen zal je het. En doe je het niet, dan hoor je er niet bij. Punt uit. Mode is een bitch en dat is ze altijd al geweest. Om dat laatste nog even kracht bij te zetten hier nu de meest onmogelijke kledingtrends van de afgelopen 30 jaar.
De eighties: poel der walgelijkheid
De jaren 80 waren een grote poel van walgelijke, afzichtelijke en afstotelijke trends. Als je dacht dat beenwarmers of housebroeken al erg waren, think again. Want een trend is de meest monsterlijk van allemaal en dat is het stringbadpak. Jawel, zo’n hoog opgesneden stukje lycra maar dan met bijna geen achterkant. En ja, dat werd echt gedragen. Niet alleen door jazzercise freaks als Jane Fonda, maar ook gewoon door je hippe, net iets te dikke moeder op het strand. Het zeer ongelukkige model van het badpak en het feit dat het ontwerp daardoor gewoon niemand goed staat maakt het stringbadpak absoluut tot de meest afgrijselijke trend van de eighties.
De nineties: lekker hakken
Hoewel in de jaren 90 de schoudervullingstorm enigszins was gaan liggen en de kleding iets bedeesder van vorm en kleur werd was er een mode faux-pas die steeds harder zijn stem liet horen. De naam van deze fout? De Aussie. ‘De wat?’, vraag je je nu misschien af. De Aussie dus, zo’n belachelijk duur trainingspak waarin je klaarblijkelijk goed kunt hakken. Meisjesgabbers, jongensgabbers, iedereen droeg zo’n zelfde, vormloos pak die vaak over de honderden gulden kostte. En dan hebben we het nog niet eens over de verschrikkelijke schoenen – meestal Nike Air Max – die de outfit dan helemaal af moesten maken. Het enige voordeel aan de Aussie, genoemd naar het merk die deze dingen voortbracht: Australian, was dat het unisex kleding heel gewoon maakte. Een effect dat nog werd versterkt door het eerste echte uniseks parfum CK One, dat heel jong en hip NL gedurende de nineties kwistig opspuitte. Maar dat die ver-unisekserng van de mode het enige voordeel is aan deze meest verschrikkelijke trend uit de 90s, hoef ik jullie vast niet te vertellen.
De eenentwintigste eeuw: visgraatharnas
We zijn nu al elf jaar op weg dus inmiddels kunnen we wel stellen dat de visgraathemdjes die iedereen in de leeftijd van 6 t/m 60 aan het begin van deze eeuw droeg de meest walgelijke trend was van het afgelopen decennium. Want God, wat zag dat er slecht uit. Zeker als je iets te veel vet had en je toch zonder aarzelen in een fluoriserend geel visgraatharnas heen. Sommige erg vooruitstrevende types dachten zelfs dat het de bedoeling was dat je niks onder je visgraatje droeg behalve een beha. Nee, degene die deze trend ooit bedacht, heeft straf verdiend. Hij of zij heeft geen idee hoeveel meisjes er zijn gepest doordat hun visnetje net iets te strak zat. Dat heeft hele trauma’s opgeleverd, kan niet anders. Inmiddels is het fluoriserende visnethemdje terug op de plek waar hij eigenlijk thuis hoort: de sexshop. En dat is maar beter zo, want niemand zou dit meest verschrikkelijke kledingstuk uit het begin van deze eeuw nog buitenshuis mogen zien.
What’s next?
Natuurlijk zijn er nog veel meer kledingstukken waarvan je nekharen spontaan omhoog gaan staan, maar dit zijn wel de topjes van de afzichtelijke kledingijsberg. Hopelijk zullen de grote boze ontwerpers in hun hoofdkantoren ons het komende decennium sparen en op de proppen komen met iets minder onmogelijke stukken. Hoewel de kans daarop gezien de recente geschiedenis klein lijkt: hopen mag altijd.
