Zodra je bij de bootterminal in Harlingen arriveert begeef je je tussen de Gaastra/Helly Hansen jackerts, degelijke stappers en backpacks van minimaal 20 jaar oud. Wie goed kijkt, ontdekt ook de hipsterkinderen van deze babyboomers. Tussen deze twee uitersten ziet men ook stelletjes die samen een weekendje weg gaan en de groepjes vriend(in)nen die in troepen op zoek gaan naar partners voor de tweede leg. Eenmaal de twee uur durende zeehondenspot/waddentour overleeft, stapt iedereen op eenzelfde huurfiets om vervolgens hun toevlucht te zoeken op een van de campings die al maanden van tevoren volgeboekt zijn. Iedereen is hier voor het festival dat meer bekend staat om zijn ‘geur’ van stinkende hippies dan zijn ‘gevoel’. Een miniverslag mét duiding van de dertigste editie van Oeral, het unieke openluchttheaterfestival dat ondanks de populariteit vreest voor de cultuurbezuiningen.
Koeien
Oerol, dat zijn naam dankt aan een verbastering van ‘overal’, geeft artiesten de kans om eens niet binnen de vier muren van het theater op te treden, maar in de open lucht. Meer dan zestig verschillende plekken over het hele eiland fungeren tien dagen lang als locatie voor evenveel verschillende theater- en muziekvoorstellingen. Op deze manier biedt het festival al dertig jaar een uniek platform voor zowel jonge aanstormende theatermakers als bekendere (internationale) gezelschappen. Dit is wat ook de meeste bezoekers trekt: een klassieke Oedipus is met uitzicht op een weiland met koeien is immers veel leuker dan het openluchttheater in het Amsterdamse bos (dat precies onder de aanvliegroute naar Schiphol ligt).
Uitzicht op weiland met koeien en Oedipus van Toneelgroep De Nieuw Amsterdam
De grote kans op regen en ijzige kou voegt een extra spanningselement toe: gaat de voorstelling vanavond nog wel door, en moet ik mijn thermo-ondergoed nu wel of niet vast aantrekken?
Ook uniek is het fanatisme dat in sommige mensen opborrelt wanneer het gaat om bemachtigen van kaartjes. De populaire voorstellingen zijn online net zo snel uitverkocht als Lowlands. Desondanks liggen er elke dag om half zes ‘s ochtends mensen in de rij voor de festivalkassa om de laatste tien dagkaarten te bemachtigen.
De rij voor de nummertjestrekmachine voor het festivalterrein om acht uur des ochtends.
Op de dag dat ik vroeg in de rij ging zitten (ik had nummer 88) had de man die nummer 1 was de nacht doorgebracht in een slaapzakje voor de ingang. Het is Rolling Stones-kaartjes bemachtigen all over again.
Bezuinigingen
Joop Mulder, directeur van het festival, vreesde vorige week in nrc.next voor het voortbestaan van het festival. Als de bezuinigingen die staatssecretaris Zijlstra plant doorgang vinden zal Oerol volgens Mulder volgend jaar voor de laatste keer plaatsvinden. Bizar is hoe het fundament dat wegbezuinigd dreigt te worden slechts vier ton bedraagt. Inmiddels is er een initiatief gestart, waar babyboomers voor €300 per jaar lid kunnen worden – om vervolgens 52 procent bij de belastingdienst terug kunnen vragen – om voornamelijk jonge theatermakers te steunen. Daarnaast lijkt het onwaarschijnlijk dat Mulder geen beroep kan doen op de gemeente en/of horeca van Terschelling die een topomzet draait met 50.000 bezoekers in tien dagen, ongeacht het weer.
Eettheater
Oerol hoeft voor zijn ondergang niet te vrezen, zeker niet nu ook de kinderen van de babyboomers aansluiting vinden bij het festival. Zij komen misschien eerder voor de muziek van Lucky Fontz, Typhoon en Kyteman, maar zullen het openluchttheater ook leren waarderen. De enthousiaste geur van fietszweet sfeer van de bezoekers die elke dag tot de klok twaalf slaat op de Westerkeyn mogen vertoeven doet mij weten dat dit festival niet zomaar ten onder zal gaan.
Lieven Heeremans is een hipsterkid en was dit jaar voor de zesde keer op Oerol. Het festival duurt nog tot en met zondag.
