“Kom op kunstenmakers, dit kan en moet beter!” Dat is het oordeel van Rodney Schuitema over de protestacties tegen de cultuurbezuinigingen. De protestcoach en demonstratieconsulent is architect van vele succesvolle manifestaties in de afgelopen twee decennia. Volgens hem valt er veel te verbeteren aan De Mars der Beschaving, waarmee Nederlandse cultuurdragers protesteren tegen de onevenredig grote bezuinigingen op de cultuursector. “Een demonstratie moet noodzaak uitstralen, het belang van de sector en het gevaar van van de voorgestelde maatregelen aantonen. Dit alles op creatieve en indringende wijze. Op al deze punten schieten de acties tekort.”
“Ik heb nog nooit zoveel creatieve armoede op het Malieveld verzameld gezien”, zegt Rodney. “Te beginnen met de titel: Mars der Beschaving. De arrogantie en wereldvreemdheid druipt er vanaf. Niet bepaald de toon waarmee je de burger overtuigt dat die ene experimentele voorstelling getiteld ‘Nageboorte’ van het Zuidlarens Dans Collectief toch echt op de planken gebracht moet worden.”
Halbe Zool
Schuitema zegt verbaasd te zijn dat de inventiviteit van ‘de creatieve sector’ niet verder strekt dan het organiseren van een mars met leuzen die het niveau van het gemiddelde scholierenprotest niet ontstijgen. “Teksten als ‘Halbe Zool’ en ‘Halbe Gare’. Zijn dat de mensen die gesubsidieerd willen worden vanwege hun originele kijk en hun geest- en zintuigprikkelende werk? Waar zit het venijn? In mijn niet ondeskundige ogen is dit slechts een oproep tot meer snijden. Hiermee toont de sector aan dat er veel te veel talentlozen op de been worden gehouden met staatsgeld dat elders zeer hard nodig is.”
“En dan de speech van Ramsey Nasr, onze dichter des vaderlands. Een te lang verhaal zonder pointe, maar met grove beledigingen als meest in het oog springende literaire stijlvorm. Is onze intellectuele voorhoede niet in staat tot meer dan het roepen van ‘Ork’ en ‘Hobbitliefhebber’? ‘Kunst irriteert’, debiteert Nasr. In zijn geval wel, ben ik geneigd te concluderen.”
De cultuurwoestenij van 2005
Ook de noodzaak van hun ‘Schreeuw om cultuur‘ weten de demonstranten niet over te brengen op Rodney Schuitema. “Ze wandelen wat, hapjes en drankjes in overvloed. Ze roepen eens iets, maar liever zijn ze elkaar aan het bijkletsen over vakantietripjes, roddels of verhalen over lip-infecties.”
Volgens Schuitema kan je op die manier nooit je boodschap over het voetlicht brengen. “Je moet Henk en Ingrid zover krijgen dat ze denken: ‘Zonder PGB kunnen we onze dochter dan geen zorg op maat meer bieden, maar kunst is goed voor zowel lichaam als geest. We nemen haar wel een keer meer naar het Limburgs Symfonie Orkest, die schijnen een weldadige uitvoering van de Zesde van Mahler te hebben met bijzonder gebruik van koebellen.’ Dán heeft je manifestatie effect gehad.”
“Gebruik je creatieve kracht om schrijnende verhalen in de huiskamers te krijgen.” Dat is het advies van Rodney Schuitema. “Uit berekeningen blijkt dat de cultuursector terug moet naar het subsidie-niveau van 2005. Toon aan dat in 2005 de Nederlandse cultuursector op sterven na dood was, dat voor 2005 talentvolle kunstenaars vroegtijdig stierven aan bittere armoede, dat de jaren ’04-’05 ook wel bekend staan als de de dorre droge jaren van de cultuurwoestenij. Dán maak je kans dat de bevolking het kabinet beweegt hun plannen te herzien. Maar kom niet aan met die beschamend argumentatie- en inspiratieloze vertoning van de afgelopen dagen.”
Jeroen Weghs is liefhebber van kunst, vooral van kunst met een noodzaak.
