Fanatieke lezers van DeJaap moeten dankzij de ‘kijkbuiskansen’ bekend zijn met Stephen Colbert. De comedian, die in enkele films speelde en naam maakte als één van de vaste correspondenten in de show van collega Jon Stewart, heeft sinds 2005 een eigen show, Colbert Report, op Comedy Central. Daarin persifleert hij conservatieve commentatoren van zenders als FOX News en houdt hij Republikeins Amerika een spiegel voor. In zijn show geeft Colbert vier maal per week commentaar op de politieke realiteit, maar de afgelopen weken en maanden werd hij ineens bepalend voor diezelfde werkelijkheid. Een uit de hand gelopen grap van Colbert lijkt een blijvende impact te hebben op de financiering en organisatie van de Amerikaanse campagnes.
Donaties
Amerikaanse verkiezingen zijn duur. De verwachting is dat president Obama één miljard dollar moet ophalen om zijn herverkiezing veilig te stellen. Het is echter niet zo dat iedereen, bedrijven en organisaties, zomaar en onbeperkt geld in campagnes kan steken. Directe donaties aan politici zijn beperkt in hoogte en frequentie. Doneren aan een onafhankelijke Political Action Committee (PAC) is echter wel onbeperkt mogelijk. Sinds het Amerikaanse Supreme Court in 2010 in de befaamde zaak Citizens United vs. Federal Election Commission uitspraak heeft gedaan, staat het doneren van geld ook voor bedrijven gelijk aan vrijheid van meningsuiting. Zolang het geld niet direct naar een kandidaat gaat en het beleid van het PAC niet wordt afgestemd met een kandidaat, mogen dus ook bedrijven oneindig doneren.
Een PAC dat geen officiële banden heeft met een kandidaat en dus oneindige donaties kan ontvangen, wordt een Super PAC genoemd. Dergelijke Super PACs bieden de mogelijkheid om campagnespotjes te maken voor of tegen specifieke kandidaten en zo de campagnes extern te beïnvloeden. Achter de Tea Party Movement zitten bijvoorbeeld enkele (Super) PACs die niet van één specifieke politicus zijn, maar die wel veel geld binnen halen om conservatieve kandidaten te steunen en Democraten aan te vallen. Dit jaar richtte ook Stephen Colbert zijn eigen Super PAC op. Onder de zinsspreuk “Americans for a Better Tomorrow, Tomorrow” lanceerde hij bij wijze van grap Colbert Super Pac.
Viacom
Die grap bleek echter verstrekkende gevolgen te hebben. Comedy Central is een zender van één van de grote mediabedrijven in Amerika, Viacom. Het besteden van tijd en aandacht op televisie aan een PAC was nooit toegestaan, aangezien zendtijd in geld uitgedrukt kan worden en het dus als een donatie door Viacom gezien werd. De vraag ontstond of de uitspraak in Citizens United vs. Federal Election Commission ook betekende dat mediabedrijven (indirect) onbeperkt kunnen doneren. Daarom moest Colbert zich verantwoorden voor de Federal Election Commission, en die besloten dat Colbert zijn Super Pac wel mag oprichten, dat het besteden van zendtijd dus wel is toegestaan.
Daarmee heeft Colbert de stap gemaakt van het ridiculiseren van de politieke realiteit, naar het bepalen van de politieke realiteit. Politieke commentatoren als Mike Huckabee en Sarah Palin vervullen een nadrukkelijke rol op FOX News. Zij kunnen hun zendtijd op die zender nu ongelimmiteerd inzetten om fondsen te werven voor hun PACs en om de doelen van hun PACs na te streven aangezien ze zelf niet verkiesbaar zijn. Reguliere zendtijd, dus niet gekochte zendtijd voor reclamespotjes, wordt een expliciet onderdeel van het campagne-arsenaal dat politici ter beschikking staat. Nog meer dan al het geval was, kunnen media bepalend worden tijdens verkiezingen en nog meer middelen kunnen aangeboord worden om kandidaten te helpen of te dwarsbomen. Met wat begon als een grap, kan Stephen Colbert een bijzondere impact hebben op de verkiezingen van 2012.
Adriaan Andringa zal tot de presidentsverkiezingen in 2012 regelmatig verslag doen van het Amerikaanse politieke schouwspel.
