Ze lijken de laatste tijd wel een beetje terug van weggeweest: hackers. De ene na de andere dag worden er wachtwoorden gepubliceerd of sites platgelegd. Een groot deel van de hacks van de afgelopen maand komen op het conto van het inmiddels opgeheven “LulzSec” dat zelfs Sony meermaals op de knieeën wist te krijgen. Schijn bedriegt, er is een constante toename van cybercrime en de laatste paar grote publiek gemaakte hacks zijn alleen het gevolg van het opzettelijk tonen van de zwakheden. Twee grote ontwikkelingen liggen aan deze groei ten grondslag. Ten eerste zitten er steeds meer mensen op internet en ten tweede worden die steeds onverschilliger. Digitale braak wordt steeds meer een geaccepteerd risico dat we buiten de overheidskanalen weten af te wentelen.
Gegevens
Om maar direct het grootste struikelblok, qua naamgeving, uit de weg te ruimen: natuurlijk zijn er verschillende soorten ‘hackers’ en ‘hacks’. Veel mensen geven voor cybercrime in de voorkomende gevallen de voorkeur aan de naam crackers anderen spreken over het verschil tussen white– en black hat. Hoe het ook zij: er zitten een hele hoop slimme en iets minder slimme mensen op internet die in potentie een heel eind kunnen komen met de persoonlijke gegevens die op steeds meer netwerken aanwezig zijn.
In een omgeving waar persoonlijke contacten steeds belangrijker worden is die persoonlijke informatie steeds waardevoller, alom aanwezig en steeds vollediger. Dat maakt het een steeds gewilder doelwit voor kwaadwillenden. Identiteitsdiefstal, het stelen van wachtwoorden en platleggen van diensten zijn dan inmiddels ook aan de orde van de dag en grote hacks die het nieuws halen zijn daarvan slechts het topje van de ijsberg.
We don’t know
Als er iets is dat de recente nieuwsberichten wel hebben laten zien is dat men nog lang niet altijd erg zorgvuldig is met, bijvoorbeeld, het kiezen van een wachtwoord. In veel gevallen kozen gebruikers voor simpele cijfer- of letterreeksen of gewoon de naam van de site die ze gebruikten. Hoe ethisch de praktijken van de afgelopen maand zijn kan ieder voor zich beoordelen en of men echt alleen zwakheden wilde aantonen blijft altijd de vraag. Wat wel zeker is is dat men een punt heeft met betrekking tot de verspreiding van deze braak: er zijn tientallen andere groepen die hetzelfde kunnen, daar waarschijnlijk überhaupt nooit iemand over inlichten en het puur voor eigen gewin misbruiken.
Dat niet iedereen evenveel kan en wil weten is evident, toch leggen de laatste problemen weer grote problemen bloot. Aan de ene kant worden bedrijven er van beschuldigd wel erg slordig om te gaan met beveiliging. Die blijkt dan vaak toch een sluitpost van de begroting, waar best iets af kan. Van de andere kant duiken we soms te veel weg voor al die “ingewikkelde technische dingen” en weten we vaak niet eens een fatsoenlijk wachtwoord te kiezen. De hoeveelheid mensen die daarnaast elke dag nog op “LOOK AT WHAT THIS TEENAGE GIRL DID TO HER OLDER BROTHER” links klikt doet het ergste vermoeden over hoe vaak de gewone internetter stilstaat bij technische mogelijkheden van de apparaten die ze nu elke dag gebruiken. Of zoals LulzSec het zelf formuleert:
People who can make things work better within this rectangle have power over others; the whitehats who charge $10,000 for something we could teach you how to do over the course of a weekend, providing you aren’t mentally disabled.
We don’t care
Volgens een nieuw rapport blijkt nu ook nog eens dat we allemaal nogal onverschillig omgaan met problemen die we daadwerkelijk opmerken. Oplichting komt inmiddels zo vaak voor dat banken relatief snel geld terugstorten en dan vinden we het allemaal wel weer goed. Aangifte wordt hoogstens gedaan om te zorgen dat de banken ook daadwerkelijk uitkeren. Daar bovenop reageren handhavers ook nog eens redelijk lui en worden er te weinig stappen gezet overtreders ook daadwerkelijk aan te pakken. Internet is al lang niet meer gemeengoed aan het worden: dat is het al. En terwijl de mogelijkheden en de plaats om het te gebruiken zich nog steeds uitbreiden worden de technische implicaties voor de gewone gebruiker ook steeds ondoorzichtiger. Of dit ooit nog enigszins met elkaar in de pas gaat lopen lijkt twijfelachtig, zeker ook nu overheden zich vooral richten op grote gebaren en alleen regulering van de digitale publieke wereld schijnen te kennen.
Gyurka Jansen is wekelijks over internet te horen op Radio 1 en geeft training en advies over nieuwe media en marktonderzoek.
