Als het aan het kabinet ligt, worden we allemaal geestesziek

11-07-2011 21:00

Als het aan het kabinet ligt, gaan de wachtlijsten in de psychiatrische zorg snel krimpen. Door een financiële prikkel op te werpen om überhaupt psychische hulp op te zoeken. Eigen bijdrage in de tweede lijns zorg, maar nog belangrijker, een hogere eigen bijdrage in de eerste lijn waar ook nog eens minder psychiatrische sessies worden vergoed. Mooie plannen om de geesteszieken thuis te houden, pratend met de Engelen Des Wraaks die hen via de beeldbuisruis antwoorden toefluisteren. Begrijpelijk, want al die geestesziektes zijn slechts ingebeeld en een luxeprobleem. Mensen die gewoon werken, hebben geen tijd om te piekeren en – usio conclusio – hebben dus ook niets. En hebben ze wel iets, dan is een bezoek aan de huisarts en een aspirientje ruim voldoende. Daar zijn geen weken, maanden of jaren aan sociale hippie knuffel-, praat- en knutseltherapie voor nodig. Doorbijten en gewoon niet naar die stemmen in je hoofd luisteren, is het credo. En zo verdwijnen de wachtlijsten, omdat mensen gewoon voor zichzelf kunnen zorgen.

Tweezijdig mes
Een tweezijdig mes. Want niet alleen zijn de wachtlijsten in een mum van tijd verdwenen, ook zijn er steeds minder mensen geregistreerd als psychiatrisch patiënt. Als mensen zich immers niet bij GGZ melden, zijn zij ook niet ziek en komen zij dus ook niet in deze hoedanigheid in de boeken. Fijn voor de politie, die zich dan kan richten op de nieuw verkregen hoofdtaak, het redden van verwaarloosde dieren. De mate van civilisering meet men immers af aan de wijze waarop een samenleving met de trouwe viervoeter omgaat.

De vandaag voorgestelde verscherping van de controles van psychiatrische dossiers bij het weggeven van wapenvergunningen zou dan alleen maar extra tijd kosten. Kostbare tijd. Tijd waarin een paard, hond, kat of cavia gered kan worden. En die volgende Tristan van der V., die redt zichzelf wel.

Tjeerd van Erve is muziekrecensent voor Nu.nl en Gonzo (Circus). Hij is tevens geschiedenisdocent en daarom zeer nostalgisch ingesteld qua muziekbeleving. Tjeerd beschrijft nieuws en actualiteit aan de hand van muziek. Voor alles is immers een soundtrack.