Het belangrijkste wielerevenement van het jaar, De Draai van De Kaai in het West-Brabantse Roosendaal, wordt iedere zomer steevast voorafgegaan door een paar weken geploeter in het Frankrijk van Anquetil, Bernard en Hinault. Populair geploeter, dat wel. Velen zijn zelfs van mening dat de Ronde van Frankrijk een nog groter spektakel is dan die Roze Kermisronde in Italië, het vier-keer-een-berg-op in Zwitserland, en het ‘Och ja, in september wordt er ook nog gekoerst’-parcours in Spanje samen. Of misschien dat de Belgen er anders over denken; die doen zo’n Ronde tenslotte gewoon in één dag, en daar wint dan vaak een landgenoot. Dat is in Frankrijk al meer dan 25 jaar niet meer gebeurd. Naast het feit dat De Grote Boekel ieder jaar weer goed is voor de nodige valpartijen, dopingschandalen, wijnsessies met DeMart en het inmiddels traditionele gooien van de natte tosti richting de vegetarische klimgeit, brengt het wielercircus ons ook consequent Favorieten. En Favorieten zijn mooi, want daar moeten we normaal gesproken tot onze jaarlijkse Top Tien lijstjes medio december mee wachten, dus iedere gelegenheid halverwege het kalenderjaar is er één.
