In de 10e etappe van de Tour de France gebeurde er niets. Ja, er was mooi ploegenspel van België-redder Gilbert die het treintje van Cavendish aan gort reed zodat Andre Greipel kon winnen. Ja, er was leuk machtsvertoon van Voeckler (geholpen door een motor) en de Vacansoleil ploeg deed weer lekker mee. Maar vandaag waren er geen valpartijen, geen ontsporende TV-wagens, geen dopinggevallen. Dat is heel soms ook goed voor de Tour.
De Ronde van Frankrijk heeft meestal alleen maar te winnen bij publiciteit. De Tour de France, misschien wel meer dan alle andere sportevenementen, moet het hebben van verhalen. Het waren immers de sportverslaggevers die de koers groot maakten. Spannende verslagen over de wedstrijd, in de krant of op de radio, zijn altijd al integraal onderdeel geweest van de Tour. Daarvoor hoefden ze niet eens waar gebeurd te zijn. Hetzelfde geldt voor doping en speculeren over doping. Ook het verhaal van Hoogerland, hoe vervelend ook, is goede PR voor de Tour. Niet alleen omdat zoiets heldenstatus geeft aan het evenement, ook omdat zo de organisator ASO weer eens stevig uit de hoek kon komen.
De rust van vandaag kwam echter als geroepen voor Christian Prudhomme en zijn team. Teveel negatieve publiciteit kan zelfs de Tour te veel worden. Nog een paar ongelukkige valpartijen er achteraan en mensen zouden echt gaan praten over gevaarlijke parcoursen en Wouter Weylandt. Nog een vermeend dopinggeval en mensen noemen het 1998 all over again. Dan zouden de Duitsers nooit meer terugkomen en haken wellicht nog andere landen af. Nog meer falende organisatie en de ASO zelf zou onder vuur komen te liggen. Dan is het wel lekker om even een etappe te hebben zoals die bedoeld is. Zonder groot verhaal, maar met gewoon een winnaar en een Tour die er goed opstaat.
Mooie winnaar vandaag, verder weinig verhaal. Wat u wel wilt weten staat hier.
