Rustdag… De renners hebben het meer dan verdiend, daar zul je mij niet over horen. Maar wie houdt er rekening met de kijkers? De Tourjunkies die iedere ochtend trouw hun pooltjes invullen, die afgelopen zondag op een beduimelde poster de namen van Wout Poels, Alexandre Vinokourov, Dave Zabriskie, Frederik Willems, Jurgen Van Den Broeck en Amets Txurruka doorstreepten, die iedere middag om twee uur Radio Tour de France aanzetten en via de live uitzending op TV, de samenvatting in het sportjournaal, Tour du Jour, Vive le Velo in één ruk doorstoempen naar de avondetappe. Dalida horen en slapen gaan. Wie houdt er rekening met die kijkers? Niemand. Alsof wij geen rustdag hebben verdiend. Nee hoor, het circus gaat gewoon door. Van Radio Tour de France tot… enfin u kent het dagelijkse traject. Vroeger ging ik met vrienden op fietsvakantie, op de racefiets zonder plan en met slechts één afspraak: we mochten niet meer tijd besteden aan praten over fietsen, dan aan fietsen zelf. Kunnen we die regel ook invoeren in de media? Praten over de Tour op een dag dat er niet is gefietst, is als alcoholvrij bier, als een sigaret zonder aansteker, als neuken zonder klaarkomen. Een hoop drukte om niets.
