De succesvolle auteur A.H.J. Dautzenberg, bekend van zijn bestseller Vogels met zwarte poten kun je niet vreten en bekend door het weggeven van een nier, is onlangs lid geworden van de beruchte pedoclub Martijn. “Ja, ik ben lid geworden van Martijn. Uit sympathie. Uit mededogen. Uit protest ook”, schrijft Dautzenberg op zijn website. En ook: “In mijn dromen/fantasieën heb ik seks met vrouwen, mannen, meisjes, jongetjes, schapen, bomen, een hond, met vissen ook, met engelen niet te vergeten (valt tegen), met mezelf, één keer met Markje Rutte, soms met Femke Halsema en wat vaker met Marianne Thieme.” Zijn volledige motivatie om lid te worden van pedofielenvereniging Martijn vindt u onder de lees verder en uiteraard op zijn website.
Ja, ik ben lid geworden van Martijn. Uit sympathie. Uit mededogen. Uit protest ook.
Ik geef het je te doen, eerlijk verslag doen van je fantasieën en wensen, daar ook nog over willen praten, verantwoording willen afleggen zelfs, om daarna verklaard te worden tot dé paria van onze samenleving. Een hele stoet woedende Nederlanders walst over ze heen, over de jongens en meisjes van Martijn. Onder aanvoering van een van de domste mensen van Nederland, volksjongen Henk Bres, groot gemaakt door de VARA.
CDA, PVV en VVD ondersteunen zijn heksenjacht, in elk geval moreel. Ze vroegen het Openbaar Ministerie te onderzoeken om Martijn te verbieden. Het signaal: we willen geen pedofielen in Nederland. En dan? Weg Martijn. Weg aanspreekpunt. Weg dialoog. Weg signaalfunctie. Alles om de schreeuwende kiezer te behagen!
Aleid Truijens schreef op dinsdag 19 juli in haar column in de Volkskrant: ‘Vrijheid is een voorrecht voor wie gewoon is. Bij de heksenjacht op pedo’s lijken argumenten overbodig (…) De pedofiel is het symbool geworden van ‘het’, van al wat de gewonen ‘zat’ zijn. Een ideale paria. Pedojacht is een veilig ventiel waardoor de volkshaat sissend kan ontsnappen. Met afkeer van homo’s en perverse kunstenaars mobiliseer je de politiek niet. Maar het weerloze kind is een onverwoestbaar icoon.’ Een prima column.
1977. De Nederlandse bioscoopzalen liepen vol om de film Het debuut te zien. Je weet het vast nog wel, Gerard Cox die meermaals neukte met zijn veertienjarige filmnichtje. Ik was zelf indertijd pas tien, zag de film later op tv, maar ik weet zeker dat de ruiten bij Cox en regisseuse (!) Nouchka van Brakel niet zijn ingegooid. Sterker nog, hun carrière kreeg door het succes van de film een boost van jewelste.
We zijn ruim dertig jaar later en inmiddels ver teruggeworpen in de tijd. Andersdenkenden moeten weg, opgeruimd, vernietigd. Mensen als Rutte, Verhagen en Wilders zijn onze norm. De ideale voorbeelden. Mannen die er keurig uitzien, normaal Nederlands spreken, nooit liegen, nooit door brievenbussen zeiken en, vooral, ze weten wat het volk wil. BAH!!!
(In mijn dromen/fantasieën heb ik seks met vrouwen, mannen, meisjes, jongetjes, schapen, bomen, een hond, met vissen ook, met engelen niet te vergeten (valt tegen), met mezelf, één keer met Markje Rutte, soms met Femke Halsema en wat vaker met Marianne Thieme.)
Dit pamflet verscheen eerder op www.ahjdautzenberg.nl.
