Waar er studenten zijn, zijn er ook onderzoekers om deze studenten te onderzoeken. Laat je niets wijsmaken: de onderzoeks- en onderwijswereld staan op de universiteit in 99% van de gevallen mijlenver uit elkaar en de enige manier waarop die elkaar raken is door de docent die nu eenmaal ook die verdraaide onderwijstaken heeft en dan nog 1% ‘overige manieren’. Die ene procent is het onderzoek naar studenten zelf, waar jaar na jaar hetzelfde onderzoek uit voort komt. Op de een of andere manier veronderstelt men namelijk steeds dat de student überslim is om dan daarna teleurgesteld te concluderen dat dat weer enorm tegenvalt. Nergens is dit concept zo duidelijk als bij de ‘Digital Native’, een idee dat er geheel naïef van uit gaat dat jongere generaties ook ‘slimmer’ en intensiever gebruik maken van nieuwere technieken. Het mag dan ook niemand verbazen dat uit nieuw onderzoek wederom blijkt dat studenten zowel de ouderwetse universiteitsbibliotheek als Google eigenlijk helemaal niet begrijpen.
Hoewel ze wel veel gebruik maken van Google, weten de meeste studenten niet echt hoe de zoekmachine nu werkt. Andere zoekmachines zijn “ook een soort Google“, maar wat dat Google zelf dan precies doet om met bepaalde resultaten te komen snappen de ondervraagden niet echt. Toch best lastig als je niet weet waarom resultaten hoog scoren, of je niet vindt wat je zoekt. Hetzelfde geldt voor de bibliotheek: wanneer studenten iets niet kunnen vinden denken ze vooral dat het er niet is, in plaats van de mogelijkheid dat ze verkeerd zoeken te overwegen. Ja, op deze manier gaat zo’n studie zeker lukken!