Wanneer u bekomen bent van de schrik, dan deze geruststelling: er komt (voorlopig) nog geen DeJaap glossy. Het is wel vreemd dat zo’n uitgave er nog niet is gekomen, want voor de fijnste tips over atoomstroom en terrasverwarming moet zeker een markt zijn van zo’n 250.000 lezers in het zogenaamde ‘cynisch kritische’ segment. Met een exclusieve uitgave als “DeJaap.” kunnen deze mensen een exclusief stukje informatie toevoegen aan de leestafel, zo becijferde het geheel onafhankelijke onderzoeksbureau Consumentenjaap. Want hoewel de dode bomen kreunen en steunen, lijkt er altijd plaats te zijn voor een nieuwe glossy. Voor elke twee nieuwe damesglossy’s komt er wel een uit over “Hamsteren”, “Tuinieren in het nu en straks” of over Schiphol. Die laatste is overigens wél echt, en de aankondiging van dit nieuwe blad roept toch wel de vraag op welke mooie bezoekerservaringen we nu écht zitten te wachten. Met andere woorden: wat moeten we eigenlijk met al die glossy’s?
Gratis
Deze nieuwe glossy wordt uitgebracht volgens het beproefde marketingconcept ‘gratis’. Dit betekent dus min of meer dat de kosten opgebracht zullen moeten worden door de artikelen die er in staan en door de organisatie Schiphol zelf. Met een beetje geluk kan die laatste ook nog wel geld afhandig maken van de landelijke overheid en provincie, want het blad moet een visitekaartje voor Nederland voor buitenlandse bezoekers worden. Een visitekaartje dat de lezer niets mag kosten en wat dus voor de uitdaging staat de inhoud niet tot een commercieel wangedrocht te laten worden dat als enige doel heeft een verlengstuk te zijn van die blaadjes die je op goedkope vluchten voor je in de stoelen vindt. Tips over extreme sports, fashion, bijzondere bestemmingen, laten we zeggen dat de “cynisch kritische doelgroep” vooralsnog weinig onderscheidende factoren ten opzichte van die andere gratis glossy’s heeft gehoord. Maar: laten we het Schiphol Magazine eens het voordeel van de twijfel geven, dat mag ook best wel. Waarom werken al die andere, minder originele blaadjes dan blijkbaar toch altijd?
Wanneer je een tijdje niets te doen hebt ga je zelfs verpakkingen lezen. Zodra ze de eerste woordjes kunnen herkennen spellen veel kinderen al de pakken hagelslag voor zich op tafel. Lezen is een gewoonte geworden, een tijdverdrijf, maar het voert wel erg ver om te stellen dat we daarmee ook vaak nuttige of nieuwe informatie tot ons nemen. Op dit hele principe lijken de meeste al-dan-niet gratis glossy’s te drijven. Het is precies zoals men het voor doet komen: een visitekaartje dat je ergens neerlegt en dat vervolgens toch wel gelezen wordt, geheel onafhankelijk van de daadwerkelijke inhoud. Een nog perversere vorm van dit soort media is de customer media die zich geheel richt op één organisatie. U kent vast wel dat razend interessante maandblad van uw verzekeraar waar u elk kwartaal weer de nieuwste dingen over gezond leven en verzekeren in kunt lezen.
Customer media
U kunt zich waarschijnlijk zo voorstellen dat de gemiddelde journalistiek student bij aanvang van de studie een iets andere ambitie heeft dan over verzekeren en uitvaarten te schrijven, maar de helft komt uiteindelijk toch op de schrijvende redactie van dit soort glossy’s terecht. Die glossy’s kent u waarschijnlijk vooral van de cover die u weleens voorbij ziet komen in de papierbak, want dit is immers de plek waar de meeste van die blaadjes toch direct heen verdwijnen. Vraag elke redacteur van een personeels-,school-, faculteits- of vakblad maar eens hoeveel échte lezers ze ongeveer hebben en probeer dan eens te bedenken hoeveel van de oplage van nog onpersoonlijker lectuur er daadwerkelijk gelezen wordt. Customer media in brede zin is er voor de wachtkamer: die plek waar u het op een gegeven moment toch wel gaat lezen. In die zin is een vliegveld glossy natuurlijk een gouden greep.
