De digitale dieven hebben het deze keer op uw telefoon voorzien: nu u steeds vaker online bent via de mobiele telefoon leggen steeds meer criminelen zich toe op aanvallen op dit apparaat. Een nieuwsitem daar over lijkt dan heel plotseling uit het niets in de dagelijkse gratis ochtendkrant te staan, maar er is natuurlijk al veel langer iets aan de hand. Je zou bijna kunnen zeggen dat het nauwelijks nieuws te noemen is, ware het niet dat deze relatief nieuwe vorm van criminaliteit nog steeds onderbelicht is. En het is echt niet zo dat het alleen om virussen gaat: de gewone gebruiker weet eigenlijk stomweg gewoon nog minder van zijn of haar telefoon dan van die goede oude PC. En dan is het ook nog eens de vraag of je dat de gebruiker nog aan kunt rekenen.
Gebruik
Dat men het steeds meer voorzien heeft op uw mobiel komt door twee ontwikkelingen die, het zal u nauwelijks verbazen, aan elkaar gelinkt zijn. Aan de ene kant is daar het feit dat de mobiele telefoon steeds meer kan: het wordt steeds meer een echte ‘Personal Computer’. Aan de andere kant gaan we steeds meer gebruik maken van onze mobiel, ook voor bijvoorbeeld bankzaken of online aankopen. Hierdoor wordt de mobiele telefoon een wel erg aantrekkelijk doelwit voor online onverlaten.
Veel mensen staan er gewoonweg niet bij stil wat hun telefoon inmiddels allemaal al kan. Daardoor komt het bij gebruikers niet altijd op dat hetgeen ze doen ook “gewoon” gebruik maken van het internet is. Waar gebruikers normaal gesproken soms al niet altijd even zorgvuldig met het gebruik van internet omspringen, is dat mobiel nog een stuk erger. En je kunt dat ook niet geheel in de schoenen van die gebruiker schuiven: de werking is zo mogelijk ook eens een heel stuk ondoorzichtiger.
Wat doet die app?
Vaak moeten we er maar op vertrouwen dat een applicatie die we installeren een beetje veilig is. Afluisteren van gegevensoverdracht is zo’n mogelijkheid, die zeker via WiFi soms gemakkelijk te benutten is, waarvan we het bestaan te vaak negeren. Zoiets lijkt een theoretische mogelijkheid waar sowieso echt niemand actief op zoek gaat. Dat het zo niet in elkaar steekt bewees de commotie rond Whatsapp eerder dit jaar wel: dat verkeer wellicht gemakkelijk af te tappen was realiseerden sommigen zich wel, maar het duurde tot iemand de feitelijke bruikbaarheid naar buiten bracht voordat we wakker schrokken. (Zelfs de ontdekker leek verbaasd dat dit mogelijk was.)
Gelukkig kunnen we Whatsapp als applicatie dan nog vertrouwen, in hoeverre je een communicatie-product dat aanvankelijk zonder al te veel beveiliging opereerde wilt vertrouwen. Het probleem wordt nog veel groter bij fake applicaties en andere malware die gewoon te downloaden en (per ongeluk) te installeren is. Die programmatuur is er speciaal op gemaakt om de gebruiker schade te berokkenen! We dienen ons nu toch echt te realiseren dat een beetje mobiel gewoon een computer is, die alleen klein is qua formaat.
Vertrouwen
Voor de producten, apps maar vooral ook de telefoons zelf, ligt er de uitdaging het vertrouwen van de consument te behouden. Vooralsnog lijkt de strikte houding van Apple wat betreft hun appstore vruchten af te werpen, maar een misstap van één applicatie kan weleens flink in de media uitvergroot worden. Want het is nu ook weer niet zo dat Apple elke applicatie van binnen en buiten kent.
CC-Foto: Victor Nuñez
