En ineens is het lente in Rotterdam. Daar waar men een paar maanden geleden nog met het hoofd gebogen liep als was het herfst in de guurste vorm loopt men nu met het hoofd omhoog. De stand op de ranglijst geeft daar alle aanleiding toe. Boven PSV en bij de eerste vijf. De spelers die vertrokken zijn vervangen door namen waar de mens in de havenstad vertrouwen in heeft. Een spits die nog nooit iets gepresteerd heeft maar een groot talent lijkt en een afdankertje van PSV zijn de nieuwe verlossers in de stad. En Ronald Koeman roept doodleuk dat Feyenoord met haar nog ongeslagen status geen plaats te hoog staat. Men heeft er weer zin in.
Gehate man
Een paar maanden geleden was het nog pure misère. Mario Been werd door laffe spelers zonder kans op verweer weggestemd. Wijnaldum maakte zich onder veel fans tot meest gehate man ter wereld door voor PSV te kiezen. Later was Fer de verrader. Toen FC Twente met een bod van vijf miljoen kwam kon Feyenoord niet meer weigeren. Ook die vertrok. Iedereen boos. De club was dus nog meer in last dan vorig seizoen want er liep nog minder kwaliteit rond. Tot heiland Ronald Koeman de club kwam versterken. Toen werd het lente.
Ineens bleek er geld om een nieuwe spits aan te trekken. Talent John Guidetti komt een jaar op huurbasis de gelederen versterken. Dat die man nog nergens iets heeft laten zien doet er niet toe. En ineens is daar Bakkal. Die zat weg te rotten op de bank van PSV en ziet zich in Rotterdam bevrijd. Ook dat doet er niet toe, want de andere spelers leven op van het elan. Ineens vechten de jongetjes voor hun plaats. Ineens weten ze de weg naar voren te vinden. En ineens is het publiek blij. Want dat willen ze zien in Rotterdam. Inzet, passie en liefde voor de club.
Weggestemd
De grote vraag in deze is natuurlijk of dat alles onder Mario Been ook was gelukt. Die vraag is makkelijk te beantwoorden. Dat was niet gelukt. Het borrelde allang onder de spelers, anders was de trainer niet weggestemd. Mario Been is bovendien de man van de gemoedelijke arm om de schouders. De man ook die spelers bij hem thuis ontving. Koeman is anders. Gewend als hij is om met de groten der aarde om te gaan in landen waar voetbal heiliger is dan welke god dan ook werd is hij keihard. Als hij tegen de spelers zegt dat ze zich in moeten zetten, dan zetten die zich in. Die voetballers sterven liever dan dat ze een boze trainer tegenover zich hebben. De wil van Koeman is wet.
En daarom is het lente in Rotterdam. Vanwege twee versterkingen en de straffe hand van een niet eens zo geslaagde trainer. Per slot van rekening hield Mario Been met zijn Genk het grote Valencia ook op de nul. Of die Ronald Koeman de zomer ook nog verwelkomt zien we aan het einde van het seizoen. Voorlopig genieten ze weer in Rotterdam.
