Geïnspireerd door de vastberaden betogers van Occupy Wall Street, verzamelden vandaag honderden mensen op het Beursplein in Amsterdam. Occupy Amsterdam had in ieder geval het weer mee, want met zonnige blauwe lucht is het toch fijner demonstreren. Uit nieuwsgierigheid en gedreven door de ijdele gedachte dat ik een manifestatie zou missen die mogelijk de geschiedenisboeken in gaat, ben ik gaan kijken.
Inventieve leuzen
Ik was verrast door de minimale aanwezigheid van rasechte hippies: dreads met gekleurde touwtjes eromheen gewikkeld, veel te grote stukken hout in veel te kleine oorgaten en natuurlijk de inkopper, de stevige wietwalm om hen heen. Op het beursplein waren veel ‘normale’ mensen te zien die op het eerste oog ook geen volbloed demonstranten zijn. Ze hielden borden omhoog met inventieve leuzen, van die wapenkreten waar je het niet anders dan mee eens kunt zijn. Al werd een ‘welvaart voor iedereen’ me wel weer iets te communistisch.
De meeste aanwezigen waren er om hun onvrede te uiten over de huidige maatschappij en met name het beleid dat wordt gevoerd. Dat kun je onmogelijk niet in een politiek perspectief plaatsen, maar daar ging het vandaag toch niet echt om. De flyerende SP’er werd dan ook niet met open armen ontvangen.
Hipsters
Occupy Amsterdam ging vandaag om het hebben van een ideaal en de wil om daar naar toe te werken. Of in ieder geval om je stem te laten horen en samen te komen met gelijkgestemden. Of juist samen te zijn met mensen waarvan je accepteert dat zij volledig anders denken, want de honderden aanwezigen vielen moeilijk over een kam te scheren.
Er liepen opvallend veel hippe mensen rond, gekleurde wayfarer zonnebrillen all over the place. Nippend aan een Coffee Company-beker to go vraag je je af in hoeverre ze zich nou echt zorgen maken om kapitalisme. Al waren de mediterende mensen die de trambaan van het Rokin bezet hielden voor mij ook weer iets teveel van het activisme.
Het was eigenlijk een beetje onduidelijk wat nou precies de strekking van vandaag was, of van de komende dagen, want aan de opgezette koepeltentjes te zien hadden sommigen serieuze logeerplannen. Gelukkig liep de demonstratie niet uit de hand zoals in Rome, maar echt kippenvel kreeg je er ook niet van. Daarvoor renden er teveel kinderen rond met kleurrijke protestborden die ze zelf in het knutselhoekje mochten verven.
Geen Woodstock
Een van de redenen dat de manifestatie zijn impact miste is dat er veel te veel nieuwsgierige mensen rondliepen, zoals ikzelf. Mensen die over het algemeen best instemden met de meeste leuzen, maar simpelweg minder activistisch zijn ingesteld. Het was echt best gezellig, maar als je geen dikke joint achter de kiezen had dan was de Woodstock-sfeer ver te zoeken.
Achter de omhooggestoken protestborden kon je het reuzenrad van de kermis op de Dam zien draaien. Op het Beursplein was het eigenlijk ook een soort kermis, je keek je ogen uit. Maar net zoals op de echte kermis stonden de meesten er maar een beetje bij, te kijken naar hen die wel in de hard ronddraaiende bakjes durven.
Morgenmiddag staat op DeJaap de foto-impressie van Occupy Amsterdam die Hedwig Wiebes heeft gemaakt.
