Vlagtwedde, 25 december 2011, kerstochtend. We zien een met dauw bedekt weiland. De paarden van Henk Bleker grazen. We zien ze in de verte. Henk staat bij het prikkeldraad. Hij heeft een hamertje in zijn hand waar hij naar kijkt. “Ik ben vandaag de nieuwe leider van het CDA geworden”, zegt hij geëmotioneerd. Onmogelijk, zullen veel mensen zeggen. Henk is namelijk een brekebeen. Maar dat maakt tegenwoordig weinig uit. Het gaat om gevoel. En als iemand dat ‘gevoel’ van mens-zijn over kan brengen, dan is het Henk wel. Vanwege zijn gezicht. Vanwege die paarden. Het gewone. Ja. Henk is een hele gewone Hollandse jongen uit Vlagtwedde.
Volgende week zit hij weer bij Pauw en Witteman om uit te leggen wat hij bedoelde met dat briefje aan Mauro, waarin hij schreef dat hij graag met hem naar Twente-PSV wilde. Dan buigt hij zijn hoofd en vertelt over zijn innerlijk. Hoe hij écht worstelt, dat hij écht huilt, als hij ’s avonds de paarden hun haver brengt. Dat zijn hart bloedt, vanwege die arme Mauro. Alla, Henk zal Henk zijn. En we zullen hem geloven.
De tijd van de inhoud is voorbij. Het gaat er nu om hoe je overkomt. In die zin denk ik wel eens aan Wim Kok. Die zou nu geen deuk in een pakje boter slaan. Niet alleen omdat hij commissaris bij ING werd en megabonussen goedkeurde. Nee. Kok was en is een technocraat. Geen mens van vlees en bloed.
Dat is Henk wel. Hij is net als wij: een ijdel mens. De Nederlanders zullen hem zijn ijdelheid dus gunnen. Als Mauro straks (iets met paarden) studeert en hij uiteindelijk mag blijven, zal Henk op het Jeugdjournaal zeggen dat hij dat altijd al vond. Sterker nog: dan zal hij zeggen, dat hij, achter de schermen… Hij maakt zijn zin niet af. Hij kijkt ons alleen maar recht aan. Zijn ogen worden vochtig.
Dat moet je kunnen. Dat menselijke. En Henk is hors catégorie. Ik voorspel dan ook dat Henk zijn CDA weer op zal stuwen in de vaart der volkeren. Ik zie nu al prachtige spotjes van Hollandse velden, badend in de ochtenddauw. Op de achtergrond zien we een terreinknecht hooi op zijn vork nemen. Als de camera inzoomt, zien we Mauro. Hij zet zijn hooivork in de Groningse klei en zegt: “Stemt u ook op de mensch? Stem dan CDA!”
Marcel Duyvestijn is liefdevol lid van de PvdA (www.liefdevollid.nl)
