Een wedstrijd van ons aller Oranje bezoeken is niet leuk. De tribunes worden al jaren bezet door bedrijven die hun personeel belonen, hun relaties in de watten leggen of door idioten die een dagje zonder vrouw op stap mogen. De hospitality-arrangementen worden beter verkocht dan een los kaartje. Ontvangst met champagne bij het stadion, met de pendelbus naar de tribune, in de rust een drankje met hapje in de business-lounge en na de wedstrijd over het totale niets praten met de relaties. Dat alles onder begeleiding van in mantelpakjes lopende hostesses. Want zo gaat dat tegenwoordig. Om kotsmisselijk van te worden.
Idioot
Uiteindelijk is het nog heel lang goed gegaan. Dat de mensen naar het Nederlands Elftal gingen kijken en echt voor het spel kwamen. Sinds de de commercie het hospitality-arrangement heeft uitgevonden is dat over. En sinds de KNVB heeft besloten dat OAD als sponsor van Oranje alle groepsarrangementen voor haar rekening mag nemen is de waanzin zelfs niet te overzien. Zo kan men individuele kaarten slechts per twintig stuks kopen. Da’s natuurlijk lollig voor de vrijgezellenavond. Of men koopt een kaartje inclusief busvervoer. Kan er op weg naar het stadion lekker gezopen worden om in de stemming te komen. Of men boekt gewoon een heel vak voor de zakenrelaties, het personeel of klanten. Het voetbal is bijzaak, terwijl men hard aan de corporate feel werkt.
De mensen die een los kaartje kopen zijn al geen haar beter. Die betrekken de toestand via de Oranje-supportersvereniging en bezoeken naast de partijen van ons nationale elftal geen andere wedstrijd. Daar hebben ze ook geen behoefte aan. Want het gaat hen er vooral om als een totale idioot de wedstrijd te bezoeken. Met gekke petjes op. In vreemde pakken. Met schminck op het hoofd. Een oranje condoom in de zak. Want je weet nooit wat je tegen het lijf loopt en dan kun je maar beter in oranje voorbereid zijn. Kerels in jurken. En mannen met pruiken.
Carnaval
En als Oranje eens wat minder speelt worden ze uitgefloten. Niet omdat het publiek verstand van voetbal heeft. Welnee. Ze fluiten omdat hun feestje is verziekt. Puur egoïsme dat niet in een stadion hoort. Het behoeft dan ook geen betoog dat Bert van Marwijk na het gelijke spel van afgelopen week tegen Zwitserland een punt had. Hij had zich geërgerd aan het publiek. Terecht dus. Maar onze bondscoach kan er maar beter mee leren leven. Voetbal is gestolen door de commercie. En de tribunes tijdens interlands worden bevolkt door lieden die een gratis kaartje hebben gehad van werkgever, bank, sponsor, relatie of andere belanghebbende. Dat blijft zo. Waarmee elke wedstrijd van Oranje is verworden tot carnaval dat niets met voetbal te maken heeft.
