Al maanden is kernpunt van de verslaggeving rond de Republikeinse voorverkiezingen, de wispelturigheid van het veld uitdagers van front runner Mitt Romney. Donald Trump, Michele Bachmann, Rick Perry en Herman Cain bestormden allen vol overtuiging de politieke hitlijsten die peilingen heten, om vervolgens weer met een klap naar de aarde terug te keren. Opvallend was dat de gevestigde Republikeinse orde en toonaangevende opiniemakers zich zelden achter de verschillende flavors of the week schaarden. Nu The Union Leader, de belangrijkste krant van New Hampshire, een voorkeur voor Newt Gingrich heeft uitgesproken, lijkt de ban gebroken.
Steunbetuigingen
Endorsements, steunbetuigingen, zijn een belangrijk onderdeel van Amerikaanse verkiezingen. Politiek speelt zich aan de andere kant van de Atlantische Oceaan voornamelijk op lokaal niveau af. Daar zitten dus de politici en opiniemakers die kiezers kennen en waar ze vertrouwen in hebben. Als jouw lokale krant of volksvertegenwoordiger die je hoog hebt zitten zijn steun uitspreekt voor een bepaalde kandidaat, is het op zijn minst de moeite waard om die kandidaat eens nader te bestuderen. Niet voor niets zorgen presidentskandidaten dat ze in zoveel mogelijk staten lokale vertegenwoordigers van hun politieke boodschap hebben, zogenaamde political proxies.
In de maanden dat Trump, Bachmann, Perry en Cain elkaar afwisselden aan de kop de het Republikeinse race, waarbij Romney altijd vanuit comfortabele positie toekeek, hielden politici, kranten en andere opiniemakers zich meestal afwijzidig. Het conservatieve smaldeel van de partij was te grillig om te vertrouwen. Niemand wil immers zijn steun geven aan een kandidaat die een week later wordt afgeserveerd. Terughoudendheid was troef, wat er mede voor zorgde dat de diverse kandidaten niet goed konden aarden. Afgelopen maanden besloten enkele conservatieve leiders zoals Chris Christie, de gouverneur van New Jersey aan wie werd getrokken om zich ook verkiesbaar te stellen, zelfs bij gebrek aan een alternatief om hun endorsement aan Mitt Romney te geven.
New Hampshire
Nu de belangrijkste krant van New Hampshire zich achter Newt Gingrich heeft geschaard, is daar dus verandering in gekomen. De early state die Mitt Romney moet winnen, het liefst met overtuigende cijfers, is New Hampshire. Het is de gematigde staat die, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Iowa, niet dweept met het conservatisme en de Tea Party Movement. Voor Romney is het een must-win state en elke stem die Gingrich er pakt is mooi meegenomen. Als die voormalige Speaker of the House in de buurt van Romney weet te komen tijdens de primaries in The Granite State, verzamelt hij daar zoveel momentum dat een overtuigende overwinning in andere early states als Florida en South Carolina ineens tot de mogelijkheden behoort. Zeker als Gingrich ook goed gescoord heeft in Iowa, maakt dat de Republikeinse nominatie ineens een haalbaar doel.
Zo ver is het nog niet. Voorlopig moet Gingrich eerst nog een maand in de spotlights overleven tot de Iowa Caucuses. Vervolgens moet hij daar waarmaken dat hij de favoriet voor conservatief Amerika is. Als hij daar echter in slaagt en hij Romney van het lijf weet te houden, kan de endorsement van The Union Leader verstrekkende gevolgen hebben. Het laat zien dat gematigde Republikein een alternatief hebben naast Romney, dat ze zonder schaamte voor Gingrich kunnen stemmen. Uiteindelijk zal de presidentskandidaat de hele partij achter zich moeten krijgen en als een conservatieve kandidaat eerder acceptabel wordt voor gematigde Republikeinen dan dat Romney een serieuze optie wordt voor de conservative base, is dat veelzeggend. Waar Romney de voorverkiezingen kan winnen in Iowa, geldt datzelfde voor Gingrich in New Hampshire. Zo kan het zijn dat The Union Leader eigenhandig bepaalt wie in 2012 de degens met Barack Obama mag kruisen en misschien wel wordt ingezworen als 45ste president van Amerika in 2013. De kaarten zijn herschud.
Adriaan Andringa zal tot de presidentsverkiezingen in 2012 regelmatig verslag doen van het Amerikaanse politieke schouwspel.
