Waren ze in de ArenA de waanzin nog niet voorbij dan zijn ze het nu. Afgelopen maandag vroeg de ledenraad aan de Raad van Commissarissen om de eer aan zichzelf te houden en op te stappen. Cruijff reageerde positief. Die begreep het besluit en zag zich via een achterdeur als adviseur weer terugkomen. De andere commissarissen lagen onder leiding van kale man Ten Have dwars. Want het is in het belang van Ajax dat ze blijven zitten. Welk belang weet inmiddels helemaal niemand meer. Dat belang zit in het hoofd van de kennelijk gestoorde Ten Have.
Pek en veren
Want elk draagvlak is weg. De ledenraad vertegenwoordigt zeshonderd leden die iets te zeggen hebben. Daarmee vertegenwoordigen ze ook de absolute meerderheid als het gaat om de aandelen. Dus als de Raad van Commissarissen niet de eer aan zichzelf houdt moeten ze in januari tijdens een aandeelhoudersvergadering weg. Onontkombaar. Ook bij de fans staat Ten Have niet in een goed boekje. Dat die fans nog niet de burelen van Ajax hebben bestormd om die kale met pek en veren in te smeren om hem vervolgens over de stadsgrenzen te mikken verdient een compliment. Rest de vraag welk belang van Ajax Ten Have dan dient.
In de vier maanden dat hij als president-commissaris de scepter zwaaide deed de man niks goed. Ja. Tegenover de stakeholders van Ajax. En dan hebben we het over bedrijven die een belang in of met Ajax hebben. Maar die kunnen toch lastig roepen dat ze blij zijn met Ten Have. Die liegt, bedriegt, manipuleert, lekt, huichelt en is kortom de niet te vertrouwen man. Ten Have moet dus gek geworden zijn.
Verandermanagement
Die denkt echt dat hij enige is die de chaos in de ArenA kan bezweren. Dat er een duidelijke visie staat. Zijn visie. Want hij is immers de man van de bedrijfsprocessen, het verandermanagement en bovendien de gestudeerde meneer. Hij is de charismatische leider die het allemaal ziet. De man die het probeerde om dwarsligger Cruijff in goede banen te leiden. Ten Have ziet zichzelf als het toonbeeld van zakelijk denken, tactiek en strategie. Hij denkt niet alleen verandermanagement. Hij ís verandermanagement. En daarom denkt Ten Have dat hij de redder van Ajax is.
Als de toestand rond Ajax één ding aantoonde is dat het binnen een voetbalbedrijf om voetbal gaat. De rest is ondergeschikt. Niemand zit te wachten op bestuurders die het voortouw nemen. Mensen willen voetbal zien. En als het op het veld goed gaat, komt de rest vanzelf. Dan stijgt de waarde van de aandelen, zit het stadion vol, loopt de merchandise en schrijft men aan het einde van het jaar als vanzelf de zwarte cijfers. Ten Have snapt dat niet. De gestudeerde denker is niet in staat om in te zien dat Ajax niet om de beurs draait, maar de beurs om Ajax. Het zou Ten Have daarom sieren als hij inderdaad zou opstappen. Het valt voor Ajax te vrezen dat hij het niet doet, zodat de rest van Nederland zich plaatsvervangend schamend rot kan lachen.
