Heeft u zich wel eens afgevraagd wat er allemaal besproken wordt via de chatfunctie van Wordfeud, het woordenlegspelletje op je mobiel? Door te spelen met een random opponent zou je in principe leuke nieuwe contacten kunnen leggen. Dan kun je ook gelijk zien of die ander een beetje “van hetzelfde niveau” is. (Tenzij diegene een app gebruikt om vals te spelen.) Je kunt verwachten dat dezelfde regels die elders op internet gelden ook een beetje gelden in zo’n app: zou een meisje met een al te “gunstige foto” niet enorm veel aangesproken worden wanneer een vreemde haar treft? Dan komt ze weinig aan woorden leggen toe en moet ze de hele tijd potjes opgeven als ze geen trek in rare voorstellen heeft. En gelukkig, natúúrlijk is er iemand als de kippen bij om te waarschuwen voor het ultieme internetkwaad: pedo’s, na “illegaal downloaden” zo’n beetje het engste online gevaar.
Vieze woordjes leggen
Hoe slaat zo’n pedo zijn slag op Wordfeud, kun je jezelf afvragen. Begint dat dan met “vieze woorden” leggen? En dat hij het kind dan laat zien welk woord er net de dubbele letterwaarde meepakt? Volgens een blog over het spelen van Wordfeud is er in ieder geval één geval bekend waarin een meisje van twaalf in twee van de vier willekeurig gekozen potjes “seksueel getinte” opmerkingen via de chat kreeg. Ze werd onder druk gezet en gevraagd naaktfoto’s op te sturen. Het lijkt een omslachtige manier van contact zoeken: het direct doorsturen van foto’s of het maken van filmpjes is via de app niet mogelijk. Dan is het inderdaad opvallend dat je toch tot twee keer toe dergelijke opmerkingen krijgt. Waar het stuk echter niet geheel duidelijk in is, is of het in beide gevallen nu om een pedofiel ging: laten we niet vergeten dat leeftijdsgenoten vaan ook de nodige druk kunnen zetten.Het blijft natuurlijk een beetje een opvallend -om niet te zeggen, raar- verhaal dat je tot twee keer toe achter elkaar “een pedo” treft in je woordspelletje.
Waar de potjes met willekeurige spelers zich vaak kenmerken door de afwezigheid van enige andere communicatie dan het leggen van woorden is dit dus niet in alle gevallen het geval. Is het dan redelijk om te waarschuwen met koppen als “twee uit vier tegenstanders blijkt pedofiel”? De vraag stellen is hem beantwoorden: door te doen voorkomen alsof de helft van de wordfeudspelers wel eens op zoek kan zijn naar jonge kinderen zaai je onnodige paniek. Het is een klassiek voorbeeld van “voorzichtigheid is áltijd geboden”, dat verder helemaal niets met het woordenspel an sich te maken heeft. Het is natuurlijk voor te stellen dat je als ouder van een dergelijk verhaal van je dochter schrikt, maar in alle redelijkheid is lekker woordjes leggen misschien wel een van de meest onschuldige “nieuwe-media activiteiten” die je kunt bedenken. Dus waar hebben we het nu helemaal over?
Four horsemen
Het verhaal doet sterk denken aan de Barbie-paniek van nog niet zo lang geleden. Barbies met ingebouwde camera zouden wel eens misbruikt kunnen worden door Pedo’s of kinderen zouden per ongeluk naaktbeelden van zichzelf, of van elkaar, kunnen uploaden. Zelfs de FBI waarschuwde er voor -zei men-. Uiteindelijk bleek het om een fout met een interne memo te gaan, deze wees er slechts op dat sommige poppen dergelijke functionaliteit bezaten en dus de functionaliteit bezaten opnames te maken. En dat is het punt precies: steeds meer nieuwe producten en applicaties maken interactie mogelijk -“web 2.0” en “the internet of things” zo u wilt- een algemene waarschuwing is dus wel op zijn plaats, maar om nu bij elk nieuw product de noodklokken te luiden gaat wat ver.
De ‘four horsemen‘ worden nog steeds overal bij gesleept om te laten zien hoe eng en gevaarlijk het internet wel niet is. Ook Xbox Live zou een gemakkelijk jachtveld voor pedo’s vormen, zeker met de feestdagen als meer kinderen tijd achter de (spel)computer doorbrengen. Straks blijkt nog dat ook andere programma’s met chat-functionaliteit eventueel misbruikt zouden kunnen worden! Een klein “stukje mediawijsheid” dan toch even: dat is inderdaad het geval, pedo’s kunnen zich net als alle mensen zomaar overal ophouden. Moet je daarom maar geen spellen spelen? De waarheid is dat er online inderdaad van alles kan gebeuren, een van de redenen dat Nintendo haar familie-vriendelijke Wii opzettelijk heeft voorzien van een nogal gemankeerd communicatie-systeem. (Dan kan ook niemand je lastig vallen.) Waarschuwen voor Barbie, Xbox of Wordfeud lijkt echter eerder op een paniekreactie dan op een zinvolle bijdrage aan de veiligheid. Maak je kinderen bewust van de mogelijkheden en de risico’s, en vertel ze wat te doen. Met de ouderwetse “kinderlokkers” in “de bosjes” gingen uiteindelijk gelukkig ook relatief weinig kinderen mee, ook zonder de extra waarschuwing dat ze ook achter muurtjes zouden kunnen zitten.
CC-Foto: ‘flattop341‘
