Het is een triest geval. Chris van Nijnatten. In het verleden was die man nog wat. Toen deed hij iets in een leidinggevende rol op de sportredactie van het Algemeen Dagblad. Het waren gouden tijden voor de man. Zijn meninkjes over voetbal verschenen in de papieren krant en niemand leverde commentaar. En het commentaar dat binnenkwam via ingezonden brieven werd gewoon in de prullenbak gemikt. Tot zijn krant het internet ontdekte en Nijnatten zijn columns elke dag online plaatste. Nadat hij elke dag werd bedolven onder de negatieve reacties op zijn stukjes was hij er klaar mee. De commentaren werden gesloten. Nijnatten is koning, God en de voorzienigheid tegelijk. Daar lever je geen commentaar op. Nijnatten heeft altijd gelijk.
Dieptepunt
Maar dat is niet zo. Zijn dagelijkse stukjes zijn een aanslag op zijn creativiteit en denkvermogen. En altijd als men denkt dat het dieptepunt is bereikt, gaat Nijnatten nog dieper. De soap rond Ajax is daar een voorbeeld van. De man grijpt alles aan om Cruijff in een kwaad daglicht te stellen. Zijn stukje van vandaag is daar een fraai voorbeeld van. Zo dient er vandaag een kort geding dat door het kamp Cruijff is aangespannen tegen de Raad van Commissarissen van Ajax.
Uit de analyse van Nijnatten blijkt dat hij zich totaal niet in de materie heeft verdiept. Alles is de schuld van Cruijff, terwijl iedereen weet dat zoiets niet het geval is. Nijnatten schudt om zijn doel te bereiken van alles uit de mouw. Hij weet alles van de contracten in de ArenA. Hij wéét dat de juridische weg zoals die bewandeld is de juiste is. En hij wéét nog beter dat de toestanden rond Ajax allemaal de schuld is van Cruijff. Gewoon. Omdat Nijnatten nu eenmaal koning, God en de voorzienigheid tegelijk is. Feiten tellen niet bij Nijnatten. Nijnatten telt.
Blaten
Iemand moet die man uit zijn lijden verlossen. Hem vriendelijk bedanken voor zijn inzet de laatste jaren. Zodat de lezer eindelijk verlost is van zijn meninkjes die maar één doel dienen. Het grote gelijk van Nijnatten zelf. Een gelijk dat niemand ziet, maar waar de man zelf in zwelgt. Lekker. Op de oude manier stukjes schrijven. Zonder dat er gereageerd kan worden. Want zo slim is onze koning, God en voorzienigheid. Blaten mag. Maar iets terug zeggen niet. Want Nijnatten is koning, God en de voorzienigheid.
