Deze week was het weer raak. Er was weer eens een conflict op het Binnenhof. Waar de oppositie en de coalitie normaal gesproken met elkaar in de clinch liggen, was er nu een heftig meningsverschil tussen het CDA en de VVD en PVV. Nee, het integratiebeleid of de bezuinigingen waren nu niet onderwerp van discussie; dit keer was het de snelheidsverhoging naar 130 kilometer per uur. De VVD en PVV willen coûte que coûte de maximumsnelheid verhogen naar 130 kilometer per uur, terwijl het CDA het op zich ook toejuicht, maar geen extra geld voor deze maatregel uit wil trekken. Het CDA zou eigenlijk nog verder moeten gaan, door zich een tegenstander van deze regel te tonen.
Als eerste is deze snelheidsverhoging je reinste vorm van symboolpolitiek die enkel geldt voor een select deel van de bevolking. Het idee achter deze snelheidsverhoging is dat door de gemiddelde snelheid omhoog te gooien het fileprobleem vanzelf oplost. De maximumsnelheid op de meeste snelwegen is 100 tot 120 kilometer per uur en dat is al niet echt langzaam. Het lijkt me dan ook sterk dat het fileprobleem door deze ‘te lage’ maximumsnelheden wordt veroorzaakt. Er is altijd wel een ongeluk of een lading verliezende vrachtwagen die de verkeerstroom op een knooppunt opstopt. Aan de maximumsnelheid ligt het dus niet. Bovendien, tijdens rijlessen werd altijd aanbevolen om ‘gratis te hard’ te rijden; simpelweg, de maximumsnelheid plus tien procent van diezelfde snelheid. 120 +12 is 132 kilometer per uur en 130+13 is 143 kilometer per uur. De snelheid gaat dus niet naar 130, maar naar ruim 140!
Ten tweede verhoogt 130 per uur absoluut niet de veiligheid, dat heeft Minister Schultz van Haegen zelf ook toegegeven. Hier zit voor het CDA het grootste probleem; om de veiligheid te verbeteren moet er geïnvesteerd worden. De VVD en PVV hebben hier geen moeite mee (“kunnen we lekker doorrijden”). Maar als de verhoging van de maximumsnelheid de veiligheid op de snelweg niet bevordert – er ontstaan dus meer ongelukken en dus meer files – waarom is het dan zo nodig? Ouders met zwaar gehandicapte kinderen lopen kans om hun persoongebonden budget mis te lopen door de bezuinigingen (in Den Haag vindt men dit blijkbaar niet zo erg). Het van die ouders weggenomen geld wordt met net zoveel gemak in het wegdek gestoken, omdat de snelheidsverhoging nou eenmaal in het regeerakkoord staat. Nog voordat de echte moeilijke punten op de agenda komen (Wel of niet doorbezuinigen? Dubbel paspoort afnemen? Nog strengere integratiewetten die tegen alle mensenrechten ingaan?) lijken de VVD en de PVV hun winst te pakken nu het nog kan door deze regeling zo snel mogelijk in te voeren.
Geluidsoverlast en uitlaatgassen
Als laatste: metingen hebben uitgewezen dat de geluidsoverlast en de uitstoot van uitlaatgassen allebei stijgen. Het maakt Henk en Ingrid blijkbaar niet uit dat de mensen die aan een snelweg wonen nog meer hinder ondervinden van de geluidsoverlast en de slechtere luchtkwaliteit langs de snelweg. Dat hun kinderen, Kelly en Wesley, later niet eens meer in een schoon Nederland kunnen leven omdat hun ouders per se tien minuten sneller thuis wilden zijn kan ze helemaal niets schelen.
Kortom, voor de gewone burger zijn er dus nauwelijks voordelen, terwijl de nadelen voor de maatschappij veel groter zijn. Blijkbaar vinden de VVD en de PVV het belangrijker om het bezuinigde geld te investeren in meer asfalt om de 130 erdoor te kunnen krijgen dan het geld te investeren in beter onderwijs of betere zorg. De leefomstandigheden langs de snelwegen gaan achteruit en de verkeersveiligheid neemt af; met meer verkeersongelukken en dus meer files tot gevolg. De 130 kilometer per uur scheurt het doel dus volledig voorbij.
Reinier van der Hulst blogt zelf hier.
