Nu de aanloop naar de presidentsverkiezingen in het najaar is begonnen, gonst de naam van Secretary of State Hillary Rodham Clinton nog steeds over veel prominente nieuwsblogs in Amerika. Eerder schreven we op DeJaap al dat er een plausibele mogelijkheid is dat president Obama zijn huidige vicepresident Joe Biden bij het grof vuil gaat zetten ten gunste van Clinton. Dat zulke geruchten hardnekking blijven rondzweven, ondanks dat Biden zelf ten stelligste zegt overtuigd te zijn dat hij zeer waarschijnlijk opnieuw Obama’s running mate zal zijn, zegt iets over de machtsbasis die Clinton heeft verworven sinds haar toetreding tot de regering van Obama. Ze zou door haar populariteit wel eens de sleutel kunnen hebben tot verlenging van de macht van de Democraten in het Witte Huis. En dat weet ze heel goed.
Nee is niet altijd nee
Hillary Clinton zelf ontkent ook maar enige ambitie te hebben om onder Obama op het ticket van de Democraten te staan dit jaar. Samen met haar man, ex-president en huidig macrosnabbelaar Bill Clinton roept ze bij hoog en bij laag dat ze überhaupt geen deel meer uit wil maken van een volgende regering, dus ook niet als Secretary of State. Zulke uitspraken zijn vaak strategisch; in 2003 zei Clinton bij internationaal sterreninterviewer en multitalent Ivo Niehe nog dat ze niet voor het presidentschap zou gaan, ondanks dat ze zich vijf jaar later toch kandidaat stelde. Aan haar toetreding tot de senaat namens de staat New York gingen eveneens ontkenningen van ambities in die strekking vooraf. Hoe eerder je als Amerikaanse politicus je ambities publiek maakt, hoe meer tijd je tegenstanders hebben om een moddercampagne op poten te zetten.
Populairste politica
Er is natuurlijk altijd een theoretische kans dat Clinton echt haar ambities en zucht naar macht heeft verloren. Er is eveneens een theoretische kans dat Michele Bachmann ooit een gemeende glimlach ontwikkelt, maar daar houdt men de adem ook niet voor in. Peilingen geven Clinton op het moment de meeste populariteit van alle Amerikaanse politici: tweederde van de Amerikanen beoordeelt haar positief. De staf van Obama wordt daar zenuwachtig van omdat lange tijd het gerucht de rondte heeft gedaan dat Clinton zich dit jaar tégen Obama zou kandideren. Clinton heeft er nooit veel energie in gestoken om dat gerucht te weerleggen, tot ergernis van de presidentiële staf. Er zouden al eerder onderhandelingen plaats hebben gevonden om Clinton te verplaatsen van Foggy Bottom, waar het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken zetelt, naar het kantoor van de vicepresident, maar Clinton zou niet enthousiast gereageerd hebben. Vreemd is dat niet. John Nance Garner, vicepresident onder Franklin D. Roosevelt, omschreef de post ooit als “not worth a bucket of warm spit,” omdat je met name als spreekpop en loopjongen van de president fungeert.
President in 2016
Dit jaar kan Clinton het presidentsschap niet voor zichzelf krijgen zonder de Democratische Partij aan stukken te scheuren. Hoewel ze het nergens zal zeggen, zou Clinton nog wel interesse kunnen hebben in het presidentsschap van 2016 en haar kans aan het afwachten zijn. Dat presidentsschap in 2016 kan Clinton op verschillende manieren bereiken. Ze kan er voor kiezen om Obama’s campagne tegen te werken en iemand uit het pluriforme aanbod van kwetsbare en incompetente Republikeinen het roer laten overnemen om diegene in 2016 vervolgens vakkundig te fileren aan de hand van haar killer-CV en megapopulariteit. Ze kan er ook voor kiezen om als Secretary of State of vicepresident van een nieuwe Obama-regering, net als afgelopen periode zoveel mogelijk afstand te bewaren van het falende economische beleid van de president, om in 2016 aan de verkiezingen deel te nemen als de oude wijze vrouw van 69 die eigenhandig het buitenlandse beleid van de V.S. weer op poten wist te zetten. We hebben hoe dan ook het laatste nog niet gehoord van Hillary Clinton. Een Clinton die een vorm van verlangenswaardig pluche in zicht krijgt en zegt “no thank you, not for me”, heeft de geschiedenis met een reden nog nooit gekend.
Giel van der Steenhoven is adjunct-hoofdredacteur van Expreszo en aspirant-lid van de linkse elite.
Foto CC: Wikicommons
