Wat is dat toch met die Mohammedanen? Een normaal mens gaat naar Thailand om te neuken met alles wat los en vast loopt, voor de drugs, voor full moon parties of, zoals ik, voor yoga, het bestuderen van boeddhistische tempels en de voornoemde bezigheden. Maar onderstaande Zweedse mijnheer, en hij heet echt niet Pippi Langkous, moet weer zonodig naar Bangkok om de boel op te blazen, met name joden. We kijken even naar deze nieuwsbreker:
The Thai police’s capture of a Lebanese-Swedish Hizballah suspect, who was charged Monday, Jan. 16, thwarted a terrorist attack on Bet Habad in Bangkok, involving the taking of hostages and blowing up the building. It was to have followed the same lines as al Qaeda’s 2008 assault on the Mumbai Habad center which killed 8 Israelis and Jews – only more ambitious. The Habad Bangkok is much larger: its hostel has rooms for dozens of lodgers. A second team was to have hit the Khao San Road restaurants popular with Israelis and Americans in a coordinated operation.
Gelukkig hebben ze de ploftoerist er al meteen uitgepikt op de koning Bummibollipol-luchthaven en ik denk dat onze vriend met zijn aanstootgevende smoeltje het helemaal niet erg zal vinden om de komende dertig zes keer per dag uitgewoond te worden in de Klong Prem Central Prison aka คลองเปรม. Een en ander met betrekking tot het leven in die gevangenis staat keurig en gedetailleerd beschreven in de bestseller Damage Done van W. Fellows, niet te verwarren met The Beach van Alex Garland. Er is overigens warempel een Arabische wijk in Bangkok en daar zitten steevast allemaal vadsige theedoeken met minderjarige jongens en meisjes op schoot, lurkend aan waterpijpen. There goes the neighbourhood, dacht ik nog. Een van de vele nadelen van de globalisering is dat dit soort lieden nu ook overal mag komen terwijl ze wat mij betreft 1000 rondjes rond dat zwarte blokkie meteoriet in Mekka lopen, en dat tot aan de Dag des Oordeels.
En er is nog meer slechts nieuws: hebben we potjandorie de kleine Bibi helemaal van Paraguay naar Spanje gedeporteerd, is die kleine slet weggelopen! En dat na alles wat we voor die ondankbare bitch gedaan hebben. Ze stond aan de poort van onze villa in Asuncion vastgebonden, dat vrolijke lieve mormeltje, en ze bleek een enorm gezwel aan haar kut te hebben. De vorige eigenaar had geen zin om een chemotherapietje te doen en dacht: die rijke Hollandse schrijver staat bekend om zijn dierenliefde en regelt het allemaal vast wel. Hetgeen geschiedde, en de grap kostte ons toch mooi 600.000 guarani’s en dat rekenen jullie zelf maar uit, hoeveel dat is in euri. Goed, we hebben Bibi gechipt, alle mogelijke vaccinaties gegeven, een peperdure reiskooi voor haar gekocht en de papieren voor de reis naar Spanje geregeld bij de peperdure society-dierenarts Raul Tuma in Asuncion. Het enige voordeel was dat Bibi niets woog, ik bedoel: de kooi was zwaarder. Kooi & Bieb samen wogen tien kilo dus haar ticket was relatief goedkoop, in tegenstelling tot de mollige Raya die met kooi 40 kilo woog en dan gaat het toch aardig in de papieren lopen, qua reiskosten. Pero bueno: de honden werden geparkeerd op het Spaanse jachtlandgoed van de niet onbemiddelde zwager van Paula, Rafa, en wij reisden door voor een audiëntie bij De Grote En Nog Levende schrijver Gerrit Komrij, in Portugal that is. Een en ander betreft het opzetten van een geheimzinnige beweging met trekjes van de Bilderberggroep, de Vrijmetselarij, de Rotary en de Weight Watchers en in dit stadium kan ik u enkel verklappen dat Bert Brussen en Gabriel Kousbroek er ook bij betrokken zijn, en dan weet u genoeg.
Goed, Bibi is ontsnapt terwijl wij op kasteel Komrij zaten te souperen en we zijn radeloos. Mocht u haar zien, stuur dan onmiddellijk een telex naar de redactie van De Jaap, de beloning zal niet gering zijn!
