Woensdag ontstond in Tiel commotie over de parkeerboetes die zijn uitgeschreven aan ‘klanten’ van de voedselbank. Iedere hardwerkende burger baalt natuurlijk van een bon. Opmerkelijk is echter de reactie van CDA-Raadslid Yvonne Son-Stolk. Zij stelt dat voedselbankklanten zielig zijn en het dus extra zuur is dat deze armelui een boete krijgen. Haar argument dat mensen die ‘afhankelijk’ zijn van de voedselbank gevrijwaard zouden moeten worden van parkeerboetes laat zien dat zij gebrekkige realiteitszin heeft.
De Nederlandse wet geldt namelijk voor iedereen. Als je met je luie reet in de auto stapt om gratis voedsel te gaan halen, wees dan wel zo burgerlijk gehoorzaam door die tenminste daar waar het is toegestaan te parkeren. Daarnaast is het opmerkelijk dat iemand die afhankelijk zegt te zijn van de voedselbank, ondertussen wel een auto tot zijn of haar beschikking heeft. De maandelijkse kosten van een autobezitter zijn gemiddeld €234,- (onderzoek Leaseplan). Het verkopen van die auto scheelt dus bijna € 3.000,- op jaarbasis, los van de verkoopopbrengst. Van zo’n bedrag kun je prima zelf je eten kopen.
Armoede bestaat niet
In 2010 was er een kleine mediahype omtrent vermeende armoede in Nederland. Onderzoek wees namelijk uit dat kinderen vaker arm zouden zijn (NOS Headlines). Sensationele koppen in bijvoorbeeld de Telegraaf (‘Stijging armoede onder gezinnen met kinderen’), bij het Jeugdjournaal (‘meer dan 300.000 kinderen zijn arm’) en op NU.nl (‘Voedselbank ziet dagelijks armoede’). Deze koppen voedden het idee dat hongerwinters aanstaande waren.
In tegenstelling tot de alom vertegenwoordigde overtuiging dat er meer kinderen in armoede leven, wist NU.nl op 4 oktober 2010 nog te melden dat er minder kinderen in armoede leven. Het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) heeft berekend dat in totaal 9,1 procent van de minderjarigen in 2009 in een huishouden leefde dat qua inkomen onder het zogenoemde niet-veel-maar-toereikend niveau zit. Het SCP stelt het niet-veel-maar-toereikendcriterium centraal. Het bedrag van die centrale grens is de optelsom van de minimaal vereiste uitgaven voor voedsel, kleding, woning en sociale participatie die het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting hanteert. Deze optelsom wordt vervolgens weggezet tegenover het besteedbaar inkomen.
Het valt op dat media klakkeloos de term ‘armoede’ overnemen. Armoede betekent ‘gebrek aan iets’. Armoede is volgens de Verenigde Naties het niet kunnen voorzien in de eerste levensbehoeften (Wikipedia). Alleen daarom al kun je stellen dat armoede in Nederland niet bestaat: Nederlandse ‘armen’ hebben een dak boven hun hoofd, ze kunnen voedsel en kleding kopen en kunnen sociaal participeren. Dat sociaal participeren wordt onder andere gerealiseerd door subsidies en toelagen die voorzien in contributiegelden voor het verenigingsleven (gratis sporten) en internetabonnementen. Er is de witgoedregeling in bepaalde gemeenten, zorgtoeslag, huurtoeslag, kwijtschelding van gemeentelijke belastingen. Armoede in Nederland houdt in dat een uitkering een vakantiebijlage heeft.
Het zal vast lastig rondkomen zijn met 909,33 euro netto per maand (bijstandsuitkering 2010, excl. toelagen) als je een gezin te onderhouden hebt. Maar het is géén armoede. Armoede is een bedelende vrouw in Amman.
Tjeerd Langstraat is freelance journalist en schrijft, fotografeert en filmt voor diverse media. Reizen, extreme sports en het Midden-Oosten hebben hierbij zijn speciale interesse.
