Eigenlijk werden alleen Panhards in het groen een hit. Met name de harde Panhards. De voor de Tweede Wereldoorlog ontworpen 8×8 EBR pantserwagen werd na deze oorlog het eerste succes. Met de 4×4 AML serie scoorde Panhard een tweede keer om daarna een hele reeks 4×4 en 6×6 pantserwielvoertuigen te ontwikkelen voor het Franse leger. En voor de export. Inmiddels heeft Panhard 18.000 militaire voertuigen kunnen slijten aan vijftig landen. Met sinds 1990 de kleine 4×4 Véhicule Blindé Léger, afgekort VBL, als een van meest succesvolle. Er rijden er 2300 van rond in zestien landen, waarvan ruim 1600 om Vive La France mee uit te drukken.
Een kleine alleskunner. Met uitvoeringen voor verkenning, commando&verbinding, antitank en luchtafweer. Dit alles op een breed (2,02 meter) jeepformaat. De korte wielbasis versies zijn 3,80 meter lang, de lange wielbasis versies 4 meter, met een leeggewicht van 3100 kilo en beladen ongeveer 4000 kilo. Binnenin zitten twee tot vier man onder een 1,70 hoog dak waaronder ze weinig te vrezen hebben van alles wat hun richting uit komt, zolang het niet gevaarlijker is dan iets in 7,62 x 51 mm. Ook mag er klein explosief huisvlijt worden ingraven (bescherming in NATO STANAG level I). Daar zou een VBL niet krommer van mogen worden. Een beetje ‘krom’ zijn ze vanaf de fabriek namelijk al met hun ongelijke wielbasis van links 2,70 meter en rechts 2,65 meter.
VBL met Milan antitank-raket tijdens 2006 parade in Parijs (Wiki, upload van David Monniaux)
VBL-Mistral (foto: www.mbda-systems.com)
VBL klanten kunnen kiezen uit een ruim assortiment aan wapensystemen. Bijvoorbeeld de VBL-12,7, met een koepel voorzien van een Browning .50 machinegeweer of 40 mm granaatlanceerder. Tanks moeten op 600 meter afstand rekening houden met de VBL-ERYX om niet ten prooi te vallen aan een van de vier draadgeleide antitank raketten die paraat staan op deze VBL. Als ze pech hebben worden ze al op twee kilometer beschoten door een VBL-Milan of nog verder weg als ze een VBL-TOW tegenkomen. Ook in de lucht is het oppassen geblazen. Met de VBL-Albi Mistral. Deze uitvoering heeft twee infraroodgeleide raketten klaar voor gebruik, met nog eens vier binnenin om te kunnen herladen. Daarnaast kan er met een 7,62 mm machinegeweer worden gevuurd.
Mocht het enigszins tegenzitten en is het hazenpad kiezen de beste optie, kan dit gelukkig behoorlijk rap. De 2,5 liter Peugeot XD3T turbodiesel van de VBL levert 95-105 pk waarmee men zich maximaal met 95 km/u (zwemmend 5,4 km/u) van onraad kan verwijderen. Tot 600 kilometer ver weg, afhankelijk van de haastigheid van de vlucht. Op de vlucht slaan doet een Vive La France voertuig natuurlijk niet. Al sinds de revolutie houden ze het liever op Georges Jacques Dantons: ‘Pour les vaincre, messieurs, il nous faut de l’audace, encore de l’audace, et toujours de l’audace et la Patrie sera sauvée!’ (‘Om ze te verslaan heren, hebben we lef, nog eens lef en altijd lef nodig, en het vaderland zal gered worden.’)
(Titelfoto: VBL tijdens 2006 parade in Parijs (Wiki, upload van David Monniaux)
