Carnaval, van origine een omkeringsritueel. De mens laat een paar dagen haar eigen waarden en normen los, maatschappelijke conventies worden genegeerd en de sociale status is geen factor van belang meer; eerder een belemmering. In vermomming werpt de katholiek zich voor vier dagen in het zondige, zich letterlijk en figuurlijk overgevend aan het vlees. De laatste vier dagen van lusten alvorens een veertig dagen durend purificatieproces plaatsvindt, het vasten. Een prachtige traditie, momenteel in de laatste minuten van uitvoering in het zuiden van ons land.
Maar gisteren was het ook even carnaval in Hilversum. Bij De Wereld Draait Door welteverstaan. Rutger Castricum schoof na een rondje overbodig en opportuun Cohen dolkstoten aan tafel bij Matthijs van Nieuwkerk. Om over zijn boek over Ibiza te praten, een boek waarin hij klaarblijkelijk wil afrekenen met zijn vadertrauma (“Of je gaat economie studeren of je schrijft ooit een boek”) of het feit dat hij nooit met de grote jongens mocht spelen (“Nu mag mijnheer eindelijk als auteur naar het boekenbal”). Maar eerst wilde Matthijs het toch nog even over Cohen hebben.
Een vooropgezet plan, zo leek het, want al snel hing Felix Rottenberg als een PowNews-reporter in de kuiten van Rutger Zelf. Al snel volgden daarop Frénk van der Linden en Jan Mulder die zich beide tot het niveau van Castricum verlaagden. Castricum zelf probeerde zich er nog enigszins grappend uit te redden, maar zag er al snel uit als een jonge Job Cohen met een angstblik die verraadde dat hem net een roze klapkop onder de neus was geduwd.
Journalistiek carnaval, uitgevoerd door een stel Noordelingen dat geen flauw idee heeft van de kern van het gebeuren. Natuurlijk, er moet ruimte zijn binnen het feest voor maatschappelijke en sociale kritiek. Vooral in de optochten in Duitsland is dit altijd heel erg sterk terug te zien. Maar het moet meer grap dan gemene sneer zijn. In De Wereld Draait Door van gisterenavond was die grap ver te zoeken. Het was wrang, ongemakkelijk en – hoe je ook over Rutger Zwelg moge denken – ongepast en beneden de gordel. Van die fatsoenkloof waar Frénk van der Linden over sprak is, zo bewijst de uitzending van gisteren, duidelijk genoeg geen sprake.
http://www.youtube.com/watch?v=vsmaTq-T4zE
Tjeerd van Erve schrijft op onmogelijk veel plekken, maar bundelt tegenwoordig alles op zijn eigen blog.
