Vanavond is SP-leider Emile Roemer gastspreker bij CiJO en CIDI’s Politiek Café. Een moment om naar uit te kijken. Het is namelijk al weer even geleden dat Emile Roemer zich uitsprak over het conflict tussen de Palestijnen en de Joodse Staat. De SP blinkt de laatste tijd uit in stilzwijgen, vooral waar het Gaza betreft. Waar de partij bij monde van buitenlandwoordvoerder Harry van Bommel grote woorden spreekt over Syrië, het opneemt voor een Saudische twitteraar en zelfs een motie van de PVV steunt die oproept tot actie tegen Iran, daar zwijgt de partij al tijden in alle talen over de flagrante misdaden begaan door Israël in Gaza.
Stilte
Die opvallende zwijgzaamheid begon met een opmerkelijke draai van de SP rond de steun aan de tweede Gaza-vloot. Leek men in het Kamerdebat nog sympathie te koesteren voor het Flottielje, niet veel later bleek men het toch niet te steunen. Harry van Bommel liet des gevraagd weten dat hij het een particulier initiatief achtte “waar ik niks mee heb“. Dit terwijl de SP het eerste Flottielje wel steunde.
Nog opmerkelijker was dat de SP zich ook niet liet horen in protest tegen de wijze waarop Europese overheden en bedrijven meewerkten aan de Israëlische tegencampagne tegen dat Flottielje. De SP, vanouds actiepartij, nam het op geen enkele wijze op voor de rechten van de demonstranten. Ronduit onthutsend was echter de oorverdovende stilte die ons vanuit de SP bereikte toen Israël, op basis van verder ongefundeerde claims, overging tot het bombarderen van de burgerbevolking van Gaza-stad na de aanslagen in Eilat.
Niet verbazend dus dat de partij geen aanleiding voor Kamervragen zag in het feit dat het Israëlische leger later erkende dat de daders van Eilat uit de Sinaï kwamen. Men had de bevolking van Gaza op basis van leugens gebombardeerd. Geen kik gaf de SP. Ook Khader Adnan, stervend aan een hongerstaking in protest tegen zijn vasthouding zonder aanklacht of protest, kon waar het de SP betrof, letterlijk wachten tot hij een ons woog. De dreigende black-out in Gaza onlangs ging schijnbaar ook al aan de SP voorbij.
Steun aan terreur
Naar het waarom van het zwijgen is het gissen. Inhoudelijke argumenten zijn moeilijk te bedenken, strategische wel. Steun aan de Palestijnen wordt nogal eens uitgelegd als steun aan terreur; wie het opneemt voor Gaza is al snel een vriendje van Hamas. Het is beeldvorming die altijd op de loer ligt, van harte gepusht door bepaalde media. U herinnert zich de affaire vast wel; Van Bommel, die zich mocht verantwoorden voor zaken die hij nooit gezegd had. Bij de SP lijkt men te hebben besloten dat de kool de sop niet waard is, dat het imago van de partij nu belangrijker is dan de principes.
Verder lijkt de gevoerde buitenlandkoers van een partij, zeker waar het NAVO en Israël betreft, al jaren een lakmoesproef voor ‘regeringsfähigkeit’. Denk aan GroenLinks en Kunduz bijvoorbeeld. Of de politieke steun van de PvdA aan de inval in Irak. Ook daar zal men bij de SP vast over nagedacht hebben, waarbij Gaza blijkbaar heeft moeten wijken voor een kans op het pluche.
Maar misschien dat Emile Roemer vandaag korte metten maakt met mijn kritiek. Misschien dat hij ten overstaan van de vrienden van het CIDI onomwonden zegt wat de SP denkt van administratieve detentie. Wat men vindt van de gijzeling van Gaza. Van de leugens over Eilat en van de Israëlische premier die ze vertelde om een oorlogsmisdaad te legitimeren. Misschien blijken mijn aantijgingen en vermoedens wel geheel uit de lucht gegrepen. Misschien plaatst Roemer vanavond wel degelijk duidelijk principes boven peilingen en Palestijnen boven pluche. Hij heeft een podium waar het indruk zou maken.
Het Politiek Café van CiJO en CIDI is vanaf 19:30 hier te volgen.
Sander Faas is een vriendje van Hamas, dat mag duidelijk zijn.
