Ondanks zijn overwinning heerste er in Michigan beslist geen Romneymania. Na ontkenning, protest, strijd en depressie leken de Republikeinse kiezers precies op tijd te zijn aangekomen bij de vijfde fase van rouwverwerking volgens Kübler-Ross: acceptatie. Bij het ontbreken van een goed genoeg alternatief is settelen voor Mitt Romney nou eenmaal verstandig, lijken de kiezers geconcludeerd te hebben. De resultaten vannacht in Arizona en Michigan moeten we dan ook meer zien als een diskwalificatie van Rick Santorum dan als een grote overwinning voor Mitt Romney.
Mitt Romney
Toch moet niet vergeten worden dat Arizona wel degelijk op een grote manier is gewonnen door Romney. Hij won de staat met zijn ruimste marge tot nu toe, bijna 19% meer stemmen kreeg hij dan Santorum. In de staat is een significant deel van het electoraat mormoon – net zoals Romney zelf. Zij staan als een blok achter hem. En belangrijker nog: in staten met veel mormonen worden ze niet met wantrouwen tegemoet getreden zoals dat nog wel het geval is in andere delen van Amerika. Zijn grote overwinning hier kwam zoals verwacht. Deze overwinning is nog gunstiger voor Romney als je de strijd om de Republikeinse nominatie ziet als een strijd om het verkrijgen van de meeste delegates. Omdat Arizona – in tegenstelling tot Michigan en de andere staten tot nu toe – ze niet proportioneel verdeelt maar ze allemaal aan de winnaar toekent, krijgt hij er in één klap 29 bij.
Maar de aandacht van de campagnes en de media ging uit naar de staat die het spannendst was: Michigan. De overwinning van Romney kwam op dezelfde manier als eerder in Florida: door zijn grootste tegenstander af te schilderen als onacceptabel. Santorum was een “big spender” en een “Washington insider” volgens Romney. Dat hij ook mogelijk te conservatief is om te kunnen winnen van Obama, is een argument dat Romney niet kon hanteren. Hij wordt immers zelf gezien als niet conservatief genoeg.
In de staat waar hij geboren is en zijn vader gouverneur was, wist hij niet zo ruim en niet zo makkelijk te winnen als hij waarschijnlijk had gehoopt. “We didn’t win by a lot but we won by enough and that’s what counts,” zo erkende hij in zijn toespraak gisteravond. En zo is het. Als hij had verloren – ook al was het met de kleinst denkbare marge – dan zouden er waarschijnlijk oproepen zijn gekomen voor een nieuwe kandidaat om zich te melden in de race. Ook al zou dat kansloos zijn – in slechts 7 staten kun je je nog inschrijven om op het stembiljet te komen – het zou een afleiding zijn voor de Romney-campagne. Door er constant vragen over te krijgen verhinderd het hen om hun eigen boodschap over het voetlicht te brengen. Dat hebben ze weten te voorkomen.
Rick Santorum
Je kunt beargumenteren dat Romney niet zozeer gewonnen heeft vannacht maar dat Santorum vooral heeft verloren. De laatste dagen van de campagne in Michigan waren zwaar voor hem en toonde de beperkingen van zijn kandidatuur aan. Dat hij aangaf te moeten “kotsen” van een speech van John F. Kennedy waarin hij pleit voor de absolute scheiding van kerk en staat, was exemplarisch voor de onhandige opmerkingen die hij maakte de laatste dagen. Het bevestigde de vrees van Republikeinen dat hij zich niet als een laser kan focussen op de economie, een punt waarop President Obama nog steeds zwak staat, maar te snel teruggrijpt naar sociaal conservatieve onderwerpen. Dat is misschien terrein waarop Santorum gewend is campagne te voeren en sterk staat maar het is niet het terrein waarop Obama het beste te verslaan is.
Dat Santorum toch bijna van Romney had gewonnen geeft aan dat hij de staat had kunnen winnen als de laatste dagen van de campagne beter waren gegaan. Het geeft ook aan dat Republikeinse kiezers uiteindelijk op zoek waren naar een kandidaat die Obama kan verslaan. Het effect van zijn afstraffing door de kiezer is dat het nu voor Santorum veel lastiger is om te beweren dat hij die persoon is. Desalniettemin zal Santorum qua delegates niet veel onder doen voor Romney. Verder heeft hij een nieuwe kans volgende week dinsdag in Ohio, een grote staat die net zoals Michigan een grote groep arbeiders kent en waar Santorum op dit moment voor staat in de peilingen.
Newt Gingrich
Hij stond dan misschien op het stembiljet maar Gingrich deed niet echt mee aan de verkiezingen in Arizona en Michigan. In die laatste staat behaalde hij zelfs een vierde plaats onder Ron Paul. In Arizona deed hij het beter, maar liep hij toch nog 10% achter op Santorum. De moeilijkheid voor Gingrich is dat hij vooral vecht met Santorum om het zijn van het conservatieve alternatief voor Romney. Daarmee snoept hij geen staten weg van Romney. Dat is een strategie waarmee hij Santorum kan verslaan als hij geluk heeft, het is geen strategie waarmee hij Romney van de nominatie afhoudt.
Ron Paul
Al voordat de stembureus dicht waren gaf Paul al zijn concessiespeech. Voor hem gaat het niet zozeer om het winnen van veel staten als wel het bemachtigen van zoveel mogelijk delegates. Al vanaf een vroeg moment was duidelijk dat hij op dat gebied niet veel kansen had gisteren. Daarom richtte hij zijn peilen deze week op de staten die volgende week naar de stembus gaan.
Foto CC: DonkeyHotey
Victor Vlam is Amerikakenner en voerde in 2008 campagne voor zowel Barack Obama als John McCain.
