Schrijver AHJ Dautzenberg doet al een tijdje lekker principieel door de pedofielen van Vereniging Martijn te verdedigen. Hij heeft het nu moeilijk, want hij krijgt sindsdien allerhande doodsbedreigingen, en stopt daarom zelfs met zijn adviseursschap aan de vereniging. Dautzenberg is behoorlijk in de war geraakt door zijn tijd bij de kindervrienden. Zo noemt hij de mensen van de vereniging ‘betrokken, idealistische mensen. Mannen die openstaan voor dialoog. Mannen ook die begaan zijn met mensen, ook met hun tegenstanders.’ En wil hij niet klagen want ‘ […]de mannen van Martijn hebben het pas echt moeilijk.’ Hij doet kortom of we hier te maken hebben met eigenlijk hele sympathieke knapen die alleen maar een eerlijke dialoog willen. Gelooft hij het zelf?
De Tilburgse schrijver is lid geworden omdat hij pleit voor een ‘dialoog in plaats van volksgericht’. Daar is op zich niets mis mee, maar wat de vereniging Martijn te zeggen heeft in die dialoog, is allang duidelijk. En dat hij het ondanks die uitspraken nog steeds blijft opnemen voor de vereniging ‘uit sympathie en mededogen’, is simpelweg kwaadaardig.
Apologeten van kindermisbruik
De nieuwe voorzitter Marthijn Uittenboogaard (Ex-voorzitter Ad van den Berg – openlijk pederast want hij ‘heeft weleens een jongetje gepijpt’ – zit inmiddels vast voor bezit van kinderporno) stelde eerder in PowNews: ‘In een normale maatschappij zou het normaal moeten zijn dat je een kind overal kan strelen, ook over de geslachtsdelen.’ En ook: ‘Kinderen zijn seksuele wezens.’ ‘Pijpen op zich is een taboe, het zou best kunnen dat kinderen dat fijn vinden.’ Dit is geen man die zijn seksuele geaardheid – laten we het voor het gemak zo noemen, bespreekbaar wil maken. Dit is een man die, net zo als zijn illustere voorganger, seks met kinderen mogelijk wil maken. Ze richtten daartoe niet voor niets de geflopte politieke partij Partij voor Naastenliefde, Vrijheid en Diversiteit(PVND) op. Het zijn apologeten van kindermisbruik die de ‘dialoog’ inzetten om hun doel te behalen. Ondertussen houden ze zich bezig met het opwekken van lustgevoelens, want daar is toch niets mis mee?
Pervers progressief
Dautzenberg doet het voorkomen alsof hij de vrijheid van meningsuiting verdedigt, in het bijzonder de vrijheid van het uiten van een controversiële mening waarop een taboe rust. Maar wat hij eigenlijk doet: hij helpt het schadelijke en kwaadaardige standpunt van de Martijn-pedofielen te faciliteren. Dat mensen daar boos om worden doet hij af als achterlijk en primitief. De volkse Henk Bres voert hij op als het ultieme voorbeeld. Gekant zijn tegen kindermisbruik is door de schrijver trouwens een vorm van populisme gedoopt. Want wat hij pejoratief de ‘populistische pers’ noemt, werkt mee aan een hetze. Ah, dus de media hebben het weer eens gedaan. Wilde u nou een dialoog of niet? Toen Uittenbogaard onlangs niet uit de kritische vragen van PowNews kwam, sloeg hij de microfoon weg met de mededeling: ‘Rot toch op, dit is geen journalistiek.’ Achteraf wordt beweerd (zie naschrift) dat HP/De Tijd en PowNews hem ‘om probeerden te duwen’. Maar wie naar de beelden kijkt ziet duidelijk dat hij de vragen van Jojanneke van den Berge – hele goede vragen; met name het confronterende feit dat leden van Martijn naar kinderporno kijken waarvoor dus kinderen zijn misbruikt – niet fatsoenlijk kan beantwoorden, en daarom agressief wordt. Een mooie dialoog is dat.
Eigenheil
Dautzenberg zal zichzelf ongetwijfeld heel progressief vinden, maar soms is de neiging het voor de underdog op te noemen ronduit pathologisch. Een vorm van tolerantie die aanschurkt tegen het absurde. Het is een vreemde meneer, die Dautzenberg: zeuren over woedende reacties, maar wel nog even op de persconferentie het gedicht ‘Een jongen’ van Reve voordragen, met aftrekgebaar (overigens niet opgenomen in het Youtube-filmpje). Chapeau jongen! Democratisch van je hoor, dat je het opneemt voor hen die vrijelijk kinderen willen misbruiken. Dat ‘het volk’ je dan uitkotst is echter geen volksgericht maar een daad van rechtvaardigheid. Stel je toch eens voor dat ze je schouderklopjes kwamen geven. Overigens schijnen kinderpsychiaters wel heel blij te zijn met de inspanningen van Dautzenberg, zo beweert hij zelf.
Niet zo zeiken Dautzenberg, of zoals de door jou verfoeide Henk Bres zou zeggen: leg toch niet zo te zeike! Je neemt het immers niet op voor een dialoog, voor een aanspreekpunt, maar voor pedofielen van het soort dat niet kan wachten op de dag dat ze hun gang kunnen gaan.
