Dames en heren partijgenoten, vandaag is een belangrijke dag. Een historische dag. Ik mag wel zeggen: een feest van de democratie! Voor u staan vijf getalenteerde mensen. Alle vijf weten ze op nietszeggende wijze de sociaaldemocratie uit te dragen. Stuk voor stuk zijn ze het met elkaar eens, maar weten ze alsnog vijf oeverloze haarkloofdebatten op rij de kleinste verschillen uit te melken. Dames en heren, u staat vandaag voor een belangrijke keuze. U kiest de fractieleider die de Partij van de Arbeid door haar laatste jaren mag loodsen.
Albayrak
Als eerste presenteer ik u: Nebahat Albayrak. Uitgesproken géén vrouw en géén Turkse. Daarmee is zij minstens zo kleurloos als Job Cohen geworden en de ideale kandidaat om zijn uitstekende werk de komende jaren voort te zetten.
Van Dam
Dan de jonge hond Martijn van Dam, die zo wordt genoemd vanwege zijn speelse haar en zweterige aanblik op tv. Zijn sterke punt is om met eeuwenoude holle frasen te pleiten voor vernieuwing. Een prachtig voorbeeld in dezen is: “Niet langer de partij van de bestuurders, maar een partij die mensen zelf weer centraal stelt.” Welke partij wil deze zin nou niet in het verkiezingsprogramma? En, laten we eerlijk zijn, welke parij heeft deze zin ook nog nooit in het verkiezingsprogramma opgenomen? Precies.
Plasterk
En daar – kom, niet zo bescheiden Ronald! – achter die hoed verscholen zit Ronald Plasterk. De man die in zijn eentje het beeld hoog kan houden van de PvdA als elitaire, van de werkelijkheid losgezongen studeerkamersocialistenpartij. Zijn meest geniale zet tot nu toe is dat hij ook de elitaire studeerkamersocialisten van zich heeft weten te vervreeemden door Powned tot het publieke bestel toe te laten. Chapeau, Ronald, chapeau! En je weet wat dat betekent!
Jacobi
Misschien wel onze meest markante kandidaat: Lutz Jacobi. Zelfs haar eigen fractiegenoten hadden nog nooit van haar gehoord, dus dat belooft wat. Lutz heeft als mantra het onbegrijpelijke: “De mense! En de toestande! En het vertrouwe! Dat moete we regele!” En dan heb ik het nog niet eens over het plaatje.
Samsom
Tenslotte Diederik Samsom. Een wandelende tsunami van assertiviteit en energie en een glimlach als een ontplofte kerncentrale. Als de kiezers die niet heel snel zat zijn, dan weet ik het ook niet meer. Bovendien laadt hij nog voor zijn uitverkiezing de schijn van ‘draaien‘ op zich. Een raspoliticus.
Dit zijn de mensen die de Partij van de Arbeid nu nodig heeft. Dit zijn de mensen die Nederland nu nodig heeft. De mensen die ons land zullen verlossen van het juk dat PvdA heet.
Beste partijgenoten, op u rust een belangrijke taak. Ik wens u veel wijsheid toe.
Hans Spekman
