Woensdagavond kregen we in het programma In het Haagse op Nederland 2 te zien hoe het dagelijks leven van een kamervoorzitter eruit ziet. Een week lange volgde de camera’s van Omroep Max Tweede Kamervoorzitter Gerdi Verbeet en haar ambtelijke gevolg. Voor generatie Y moet deze uitzending toch een kleine schok zijn geweest.
Waar men in het bedrijfsleven druk praat over het nieuwe werken, waar wordt gecommuniceerd via een eigen intranet en waar collega’s thuis werken ‘in de cloud’ blijkt in ons parlement zelfs de aloude e-mail nog niet doorgedrongen te zijn. Bedrijven geven bakken met geld uit aan cursussen en lezingen over efficiënter werken in een nieuw informatietijdperk waar de maatschappij sneller lijkt te veranderen dan ooit.
Bodes, briefjes en stempels
Het parlement trekt zich weinig van deze nieuwe ontwikkelingen aan. Een bericht doorgeven doet men met behulp van een bode die dagelijks het complete parlement doorsprint om briefjes, dossiers en andere documenten aan elkaar door te geven. Documenten die vaak digitaal binnen komen en vervolgens dus uitgeprint worden verspreid. Kamervragen schrappen ze ouderwets met de pen waarna ze de desbetreffende fractie telefonisch op de hoogte brengen dat hun kamervraag toch wél aan de orde gaat komen. Opeens begrijp je waarom een kamervraag 3750 euro moet kosten. Allemaal handelingen die anno 2012 met een ouderwetse mail, of nog beter via een degelijke elektronische werkomgeving snel en efficiënt afgehandeld kunnen worden.
Een kijkje op Twitter leert dat de netwerkgeneratie het hier unaniem over eens is.
VVD, CDA en de PVV zijn inmiddels druk aan het onderhandelen over nieuwe bezuinigingsmaatregelen. Hopelijk kijken ze daarbij ook kritisch naar hun eigen huishoudboekje, het huishoudboekje van hun eigen huis, ons parlement. Die iPad die ze hier in de gemeenteraad gebruiken is zo gek nog niet.
