Vacansoleil-DCM is hoop en smaakmaker

24-03-2012 15:00

Wie als Nederlandse wielerliefhebber opgroeide in de jaren ’90, in het tijdperk Boogerd en Breukink, wist één ding zeker: ons land had maar één serieuze wielerploeg, één team dat meedeed voor de prijzen. Of het nou de grote rondes waren of de klassiekers, het oranje-blauw van de Raboploeg verdedigde ‘s lands eer. Nu de Vlaamse wielerweek met de E3 Harelbeke vrijdag het startschot heeft gegeven voor 2012 in de Lage Landen, blijkt een nieuwe rangorde te bestaan die het sterke optreden van vooral Jonny Hogerland vorig jaar al inluidde. Vacansoleil-DCM is Neerlands hoop en smaakmaker.

TI-Raleigh
De bekendste Nederlandse wielerploeg uit de historie is de TI-Raleigh ploeg van legendes als Joop Zoetemelk en Jan Raas. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het succesverhaal van Vacansoleil-DCM in 2009 begint als één van de steunpilaren van die ploeg van Raas, de goedlachse Belg Hilaire van der Schueren, zich aan het ambitieuze project van directeur en oud-profrenner Daan Luijkx verbindt. Het doel op dat moment, zoals van der Schueren het zelf vrijdag verwoordde, was om de ploeg “op te tillen naar een niveau van respect”.

Waar de Raboploeg ondanks de aanwezigheid van Nederlandse toptalenten de laatste jaren niet echt indruk weet te maken, is het het Vacansoleil-DCM dat precies dat oogst: respect. Niet gebonden aan een verstikkende ploegstrategie van allemaal in dienst van één, rijden de renners in het herkenbare blauw-geel vrij, onbevangen en aanvallend, en vrijdag was dat niet anders. Op de befaamde Muur van Geraadsbergen zette het peloton onder leiding van de Vacansoleil-Belg Stijn Devolder, in het verleden al twee keer winnaar van de Ronde van Vlaanderen, de jacht in op een kopgroepje. Dat weerhield hem er echter niet van om in de finale van de koers, toen een groep van ongeveer 40 man op weg leek naar een massasprint, meermaals proberen weg te springen. En tussendoor was het een andere renner van Vacansoleil-DCM, Björn Leukemans, die herhaaldelijk probeerde om een beslissing te forceren.

Stijn Devolder op de Oude Kwaremont

Animositeit
Dat rijden voor de winst kenmerkt de ploeg van van der Schueren. Behalve Devolder en Leukemans zaten ook Marco Marcato en Gustav Erik Larsson op de finish in de groep die om de overwinning sprintte. Hoewel ook de Raboploeg met drie man mee voorin zat, waren de renners de hele wedstrijd onzichtbaar. Dat moet steken voor de bankploeg, die ooit de kans had om van der Schueren als ploegleider aan te stellen maar besloot geen Belgen in de staf te willen. Van enige animositeit is bij de Belg echter geen sprake. Na de finish vertelt hij met een brede glimlach tevreden te zijn met hoe het seizoen verloopt, de ploeg staat momenteel zevende in de UCI World Tour, en met de inzet en aanvalslust van zijn mannen tijdens de koers. “Hoe de Rabobank presteert maakt me niets uit, ik wens ze veel geluk” aldus de ploegleider, die aangeeft pas echt tevreden te zijn als één van zijn renners dit voorjaar een grote klassier wint.

Met die overwinning gaat het wel goedkomen als de ploeg zo door gaat. Jongens als Johnny van den Hoogerland en Wout Poels kunnen hoge ogen gooien in Luik-Bastenaken-Luik terwijl Leukemans en Devolder in Vlaanderen kanshebber zijn. Een combinatie van jong talent en gevestigde namen biedt mogelijkheden voor dit seizoen en de toekomst en het recente succes van laatbloeier Lieuwe Westra in Parijs-Nice laat zien dat ook het rondewerk de ploeg niet vreemd is. Nu de Rabo’s weinig laten zien, heeft het Nederlandse wielrennen in Vacanssoleil-DCM een echte smaakmaker. Aanvallen is het nieuwe wielrennen.

Adriaan Andringa is liefhebber van alle sporten, als hij er maar zelf niet moe van wordt.