Het waren vreemde tijden, die laatste dagen van januari 2011. Bas Dost, de stoere en kopsterke spits van SC Heerenveen, liep met zijn zaakwaarnemer Rob Jansen naar een achterafzaaltje in het gebouw van de KNVB. Daar in Zeist gingen Dost en Jansen de werkgever van Dost aanklagen, want SC Heerenveen was niet van plan hem te verkopen. En dat was nogal zuur, want Ajax wilde Dost maar wat graag inlijven.
Want wat was Dost toch ongelukkig in Friesland. Niet dat het aan Friesland lag, trouwens. In Emmen en Almelo, waar Dost eerder doelpuntjes maakte, is het net zo rustig als in Friesland. En in geboortedorp Coevorden al helemaal. Nee, Dost voelde zich behoorlijk gepiepeld. Door Ron Jans nota bene, de trainer die hem nog geen paar maanden geleden voor een heleboel centjes naar het Abe Lenstra Stadion had gehaald. Liefst drie miljoen euro hadden Jans en co over voor de lange spits, maar die arme Dost werd maar steeds gewisseld door Jans. De trainer wist niet zo goed wat hij aan moest met die boomlange aanvaller. Het was geen goed huwelijk, alles behalve.
Mokken
Het was geen vrolijk gezicht tijdens de wedstrijden van Heerenveen. Bas Dost die voor de zoveelste keer voortijdig gewisseld werd en mokkend op de bank ging zitten. Hij zag zijn vervanger tijdens de wedstrijd al een tijdje warmlopen. ‘Shit, ik moet nu scoren’, dacht hij. Nog maar eens van afstand schieten dan, maar nee, ook die bal ging weer huizenhoog over het doel. Daar zag hij zijn vervanger al aan de kant staan. Dost mocht er weer eens vanaf. Hij moest uitkijken dat hij met zijn chagrijnige hoofd niet tegen het dak van de dugout knalde, want hij ging met een enorm tempo richting de luxe zitjes. Daar zat hij dan, de miljoenenaankoop. Met een pruillip op de bank en een bult op zijn hoofd. Arme Bas.
Gelukkig was er iemand die uitkomst bood en Dost uit Friesland wilde redden. Frank de Boer zag het wel zitten, Bas Dostspits, maar dat ging dus allemaal niet door. In een ultieme poging de zieltjes van de arbitragecommissie van de KBVB te masseren zei Dost zelfs dat hij sliep in een Ajaxpyjama. Het moet een fraai gezicht zijn geweest: Dost die de pompeblêden op zijn slaaptenue inwisselt voor de drie Amsterdamse Andreskuisen.Het mocht allemaal niet helpen; de eis werd afgewezen en de deal ketste uiteindelijk af. En dus mocht Dost lekker in Friesland blijven. Een geluk; Dost hoefde niet meer in de basis te starten. Scheelt toch snel een bult op zijn hoofd.
Topaankoop
Hoe anders is dat nu. Afgelopen zaterdag scoorde een dolgelukkige Dost een loepzuivere hattrick. In een tijdsbestek van dertien minuten liet hij doelman Babos liefst drie keer vissen. En wat was Dost toch blij. In totaal scoorde hij in de competitie al 28 keer en is hij topscorer van Nederland. Het maakt eens te meer duidelijk dat de voetbalwereld een ondoorgrondelijke en bizarre wereld is. Wat gisteren waan was, is vandaag realiteit. Vorige week de loser, volgend weekend de held. Bas Dost is dolgelukkig in Friesland en trainer Ron Jans is dolgelukkig met zijn topaankoop. Wat is de voetbalwereld toch heerlijk opportuun.
