JOURNALISTENFITTIE! Het begon allemaal zo correct. Een keurige lezing (PDF) over sport tijdens de Nederlandse bezetting in die duistere bange jaren ’40 – ’45. Voorgelezen door eredoctor Ad van Liempt, tijdens een opening van een expositie in voormalig Kamp Westerbork. Iedereen die er toe doet in Joods-herdenkingsnederland was aanwezig. Dus ook Frits Barend (Joods, oud). En die werd vervolgens intens bedroefd van wat hij hoorde. Niet zozeer vanwege het opgerakelde zeer maar vooral vanwege het feit dat wat Van Liempt voorlas wel héél erg bekend klonk. Samen met Henk van Dorp had Barend in 1979 namelijk exact hetzelfde geschreven in een speciale bijlage (PDF) (in kleur!) van het toen nog gezaghebbende blad Vrij Nederland. Een special over sport tijdens de Nederlandse bezetting in die duistere jaren ’40 – ’45. Met exact dezelfde citaten die Ad van Liempt ook in zijn lezing had verwerkt. Met exact dezelfde personen die werden genoemd. Met exact dezelfde sportanekdotes uit die bange jaren. Kan natuurlijk, want kwestie van citeren, alleen volgde er geen bronvermelding. Van Liempt beëindigde zijn lezing en nam lof plus applaus in ontvangst. Zonder ook maar acht te slaan op de witheet aangelopen sportjournalist Barend, die nota bene op de eerste rij naar Van Liempt zat te staren.
Frits Barend dus boos. Zijn oude goede vriend gebeld. Henk van Dorp ook boos. Het verhaal werd vervolgens doorgespeeld aan Theodore Holman, die er een column in het Parool over schreef. “Hogeschooljatwerk van Ad van Liempt”, citeerde Holman Van Dorp. Een mediarel was geboren. Smullen dus!
Vpro-radio
In het NCRV-radioprogramma Lunch! mocht Van Liempt zich komen verantwoorden (doc) tegenover presentator Frank du Mosch. Van Liempt begreep de ophef niet zo en beweerde helemaal niets te hebben gejat. Hij had het gewoon uit een boek gehaald dat hij eerder met Jan Luitzen had geschreven. En verder had hij er voor de Vpro ooit een radioprogramma over gemaakt. Okee, hij gaf toe dat het verwijzen wellicht iets beter had gekund “maar bij een lezing gebruik je nou eenmaal geen voetnoten”.
Punt gemaakt. Ophef voorbij, vond ook Du Mosch. Glas en plas. Of toch niet?
Henk van Dorp
Nadat Jan Kuitenbrouwer in hetzelfde NCRV-radioprogramma zijn tanden had laten zien en liet weten Van Liempt op z’n zachtst gezegd niet op zijn blauwe ogen te geloven, herkende ook Henk van Dorp (niet Joods, wel ook heel oud) zijn journalistieke reflexen. Dus die hing aan de telefoon. Of hij zijn verhaal op DeJaap mocht doen. Maar natuurlijk. Mediafitties, daar smult iedereen van. Kom er maar in Henk:
“Het is niet zo dat ik nu huilend bij correlatie aan de telefoon hang, maar ik ben wel een beetje geschokt. Wat Van Liempt hier heeft gedaan is erg schaamteloos. Het is gewoon niet netjes en dan druk ik mij zeer mild uit.
“Waar ik me druk over maak is het feit dat hij nu zijn schouders er over ophaalt. Het zijn echt complete tekstpassages die hij van ons heeft overgenomen, zonder dat hij zinnen ook maar een millimeter heeft aangepast. Als hij dan achteraf had gezegd ‘nu ik jullie stukken teruglees is de gelijkenis inderdaad wel groot, excuses dat ik jullie niet heb genoemd’ was het afgehandeld.
“Ad van Liempt is wat mij betreft een man die niet integer is. Dat is jammer want ik had altijd een hoge pet van hem op. Maargoed, dit soort dingen zie je dus vaker bij mensen die te populair worden. Die krijgen allemaal de John Leerdam-ziekte in hun hoofd.”
Ad van Liempt laat weten verder niets te kunnen toevoegen aan zijn eerdere verklaringen en wijst op de ingezonden brief in het Parool van donderdag.
CC-foto: HMG.
