http://www.youtube.com/watch?v=UQIjMnKIQno
Het zal u niet verrassen dat de maand mei in het teken staat van mediaopvoeding want iedere maand staat tegenwoordig in het teken van iets. Dat weet iedereen. Toch zijn de bedenkers van deze maand ervan overtuigd dat ze iets organiseren wat goed zal aanslaan.
Denktank
Die mensen zitten dan, al kauwende op een BIC-pen, aan een te grote ovale tafel waar slechte koffie in een jerrycan en oude koekjes op een schaaltje op staan. Minimaal drie stoelen tussen elkaar. Die mensen worden daar neergezet door de grote bazen van Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid, waarschijnlijk mw. ter Horst herself, zo’n baasje is het wel. Want de Grote Bazen hebben een missie. Ongetwijfeld een vage missie. Zo’n missie die dan ‘van bovenaf’ wordt gegeven aan de mensen van de werkvloer. Gebaseerd op een probleem waar de mensen van de werkvloer nog nooit iets van hebben gesignaleerd. Toch gaan ze daar zitten, kauwende op een BIC-pen, rond een ovale tafel waar slechte koffie in een jerrycan en oude koekjes op een schaaltje op staan. Daar worden ze immers voor betaald.
De Maand
Na vijf kwartier zuchten en elkaar schaapachtig aankijken, nam er dan eindelijk iemand het voortouw. Een vrouw van middelbare leeftijd herinnert zich nog de maand van de borstkanker en wist dat dit wereldwijd een groot succes is. “Met van die armbandjes en zo!” Zij opperde met de beste bedoelingen of het geen idee is om een maand van de mediaopvoeding te doen. Alle acht denktankcollega’s kenden de borstkankermaand ook en waren ervan overtuigd dat als zij ook een maand organiseerde, het dan een wereldwijd succes zou worden. De maand kwam er, sterker nog, wij bevinden ons as we speak in deze maand.
Koningshuisoranje met accenten van fuchsia
Toch wekt dit vragen op, zijn er ouders die na deze maand op een andere manier omgaan met media en hun opvoeding? Spreekt een Koningshuisoranje website met fuchsia accenten hun aan? Of waren dit de heersende lievelingskleuren van de denktank?
Hoeveel mensen kijken er eigenlijk naar een Youtube-filmpje waar een manneke van zes jaar een nieuwsitem presenteert? Erg aandoenlijk hoor, maar gewoon niet sterk.
Kijkers raken afgeleid door een lief knaapje die even is overgelopen uit de studio’s van Kinderen voor Kinderen. Afgeleid door zijn vertederende geslis, zijn riant uitgesneden pak en de momenten dat hij even is afgeleid omdat er een geluidsman van links achter de schermen naar rechts loopt. Hierdoor komt de slissende inhoud totaal niet over. Bij de kijker wekt het de vraag op of ze geen kinderen konden vinden die al langer bij de logopedist hebben gelopen. Dan de vraag of de kijker zo geënthousiasmeerd is door het eerste filmpje dat hij voortaan dagelijks op deze website gaat kijken naar de volgende mediatips.
Een andere vraag is natuurlijk of ouders het überhaupt voor het zeggen hebben. Mediagebruik wordt op maatschappelijk niveau opgelegd, een kind kan nou eenmaal niet meer zonder mobieltje. Daar kun je als ouders niet omheen en hebben ze totaal geen invloed op. Geef je ze geen smartphone; worden ze gepest en krijg je na een paar jaar rekeningen van dure psychologen op de mat. Wil je niet. Dus schaf je ook maar een iPhone voor je kind aan, keerzijde is dat je dan wel met je kind kunt WhatsAppen of de boterham met hagelslag smaakt.
Statafels, bier en Van Dobben Bitterballen
Uiteindelijk wekt de website van de maand van de media teveel vragen op. Met de voornaamste vraag of de mensen die dit concept ontwikkeld hebben, serieuze ervaring hebben met media. Uit alles blijkt dat in die denktank een sterke kracht ontbrak; iemand die had afgebakend voor welke doelgroep dit bestemd is en hoe je deze het beste kunt bereiken.
Tot slot, beste Guusje, de volgende keer dat jullie een maandje in het teken willen stellen van iets, zorg dan voor statafels, bier en Van Dobben Bitterballen; daar stromen wel goede ideeën uit.
