Facebookfans verzamelen is voor menig online marketeer een soort van hobby geworden, voor sommige zelfs een target. U moet namelijk weten: nog nooit was het zo gemakkelijk om in contact te komen met uw fans. Het is de heilige graal van de marketing; eindelijk echte interactie met uw trouwste klanten. Met social media is de Society 2.0, 3.0 of misschien wel 4.0 ingezet en gaat het nu echt om delen, co-creatie en de persoonlijke benadering. In plaats van reactieve marketing is nu het tijdperk van de actieve benadering aangebroken. Zorg dat u de fans iets interessants te bieden hebt, weet echt meerwaarde te leveren en men komt naar u. Of misschien toch niet. Bovenstaande is natuurlijk een karikatuur van de online marketeer, want degenen die wat verder kijken weten dat er al lang onderzoeken zijn over jongeren die merken slechts ter ‘illustratie’ gebruiken.
Kleur aan het leven
Misschien is het de droom, of juist de nachtmerrie, van menig bloemenmeisje: mensen die kleur aan hun leven weten te geven, maar wel met merken. Steeds weer wordt duidelijk dat we producten niet alleen aanschaffen uit behoefte aan het product zelf, maar ook omdat het iets over onszelf vertelt. Meest in het oog springende voorbeeld is natuurlijk kleding, maar ook andere merken gebruiken we om iets over onszelf naar anderen over te brengen. Apple is sinds jaar en dag het symbool van de creatieve sector, en nu de apparatuur ook voordelen biedt voor de ‘gewone’ consument laten steeds bredere groepen met een iPod zien hoe erg ze wel niet uitdrukking kunnen geven aan hun echte zelf. De slimme marketeer wist dit ook, telde de zegeningen bij het succes van online campagnes rond merken maar wist ook dat hij voor de lange termijn misschien een andere oplossing moest bedenken.
Respons
Dat je, zelfs onder je ‘fans’, lang niet iedereen kunt bereiken is niet alleen iets dat uit allerlei lastige socio-economische literatuur moet blijken. Problemen als representativiteit en bereik worden steeds vaker terzijde geschoven ten faveure van ‘ambassadeurs’ en ‘influencers‘. Waar sommige Facebookmarketeers -sowieso al een functieomschrijving die enger is dan goed voor je kan zijn- nu wakker schrikken van de gedachte dat fans misschien toch niet bereikbaar zijn, zijn anderen al jaren bezig met het idee dat je maar een kleine groep kunt te bereiken en dat dat niet per se erg hoeft te zijn.
Het is dan ook vreemd dat je het bericht dat ‘millenials‘ helemaal niet zo vaak naar de Facebook pagina’s van merken die ze ‘liken’ teruggaan her en der toch zonder al te veel verder commentaar terug vindt. Alsof het hier om de signalering van een geheel nieuwe ontwikkeling zou kunnen gaan. Het onderzoek op zich is natuurlijk interessant, maar de gedachten er achter zijn al langere tijd bekend. Waar blijven de artikelen die roepen “Ah! Maar we kijken natuurlijk sowieso al naar…”? Om nog maar wat open deuren in te trappen blijkt dus ook weer eens dat relaties opbouwen meer moeite kost dan ze kapot maken. Weet ook iedereen boven de 18, zou je zeggen. Als we nu allemaal hard gaan roepen dat het toch vreemd is dat mensen de Facebookpagina’s waar ze ooit op ‘like‘ hebben gedrukt lang niet altijd blijven bezoeken hebben we heel veel niet begrepen.
