We vieren mijn vaders verjaardag bij mijn zus thuis. Ze heeft twee kinderen, meisjes van amper twee en vier jaar oud. Terwijl de jongste de halve kamer behangt met spaghetti bolognese, pist de oudste tegen de wind in. Ze lust het niet en wil een boterham met schuddebuikjes. Als deze wordt uitgeserveerd, wil ze een witte. Ze gillen en huilen. De jongste heeft ontdekt dat ze het epicentrum van aandacht is als ze de trap opsluipt. Dat mag natuurlijk niet. Terwijl mijn zus de schreeuwende, kattenkwaaduithalende en recalcitrante kinderen in bedwang probeert te houden, struikelt ze over de drempel. Terwijl ik met mijn nichtjes etcher sketch, houdt ze een koud washandje tegen een kloppende grote teen. De jongste krijst nog even goed hard als ze omgekleed moet worden. Dan gaan ze naar bed, en blijven de volwassenen over.
Echt waar hoor, het zijn schatjes van kinderen. Bloedjes. Mijn zus en zwager drukken ons altijd op het hart dat ze in het bijzijn van mijn vader en ik vele malen irritanter zijn dan normaliter. De goede kant van de wisselbuien van mijn nichtjes heb ik zelf ook vaak genoeg meegemaakt. Dan kleien we genoeglijk, en lees ik ze voor het slapen gaan een verhaaltje voor. Een Norman Rockwell-schilderij zijn we dan met zijn allen. Maar als ik weer thuis ben, en heerlijk alleen, heeft dat ook een zekere charme.
De voordelen van een seksloos bestaan
Zelf ben ik niet zo van de kinderen. Vanaf de leeftijd van twaalf begint het ongeveer leuk te worden. Het vooruitzicht op achttien jaar met iemand in een huis wonen, waarvan ik er slechts een derde wat aan vind, heeft me nooit getrokken. En laat dit nou precies een van de weinige voordelen van een seksloos bestaan zijn. Wat de Bijbel ook zegt, de wetenschap heeft het inmiddels kunnen weerleggen. Geen seks, geen baby’s. Ergo geen seks, geen angst voor baby’s.
Vroeger, toen de lucht nog schoon en de seks nog aanwezig was, deed ik wel eens zo’n Etos huistest. Als je pertinent geen kinderen wil is er een grote vrees voor zwangerschap. Natuurlijk, oorlogen en hongersnoden blijven winnen, maar zwangerschap staat ook hoog op de lijst van angsten. Altijd fijn als er weer één streepje stond na die zenuwslopende minuut. En dan was ik niet eens te laat hoor, maar voor alle zekerheid. Je hoort vaak genoeg horrorverhalen over vrouwen die na negen maanden onwetendheid plotseling ontdekken dat ze zwanger waren doordat ze hun baby bijna door het toilet spoelen. Dat wilde ik graag voor zijn. Een vals alarm is het geld meer dan waard.
Maria-angst
Nu begeef ik me aan de andere kant van het spectrum en heb zelfs overwogen met de pil te stoppen. Die hormomen drie week per maand slikken kan ook niet gezond zijn, en het is niet alsof ik er momenteel de lusten van ervaar. Toch neem ik ze nog even braaf in. Ergens uit een vreemde angst dat ik dan ook plotsklaps zwanger raak, zonder überhaupt seks te hebben gehad. Maria-angst. De bijbel zit toch meer geïndoctrineerd dan ik dacht.
