Hoe krijg je de grachtengordel naar Gouda, een logistieke nachtmerrie die enkel te vergelijken valt met Operation Market Garden? Ineens viel het kwartje bij Margriet Marbus (mijn eigenste Martha Gellhorn), nadat ze wekenlang ruggespraak had gehouden met haar personal trainer, impressario en verlichte zielenknijper Bram Bakker: gratis sloten drank, een tsunami aan drugs en een peleton gewillige vrouwen, een en ander muzikaal opgeluisterd door de vunzige rock & roll van Eric Smit, de gewezen minnaar van ons aller Nina Brink (voor aanhangers van de tegennatuurlijk liefde was er overigens weinig te halen omdat Tom Kellerhuis aka Kelly, notoir Goudenaar, kort voor de vernissage geveld werd door een welhaast oud-testamentische aambeienplaag). En natuurlijk was er voor iedere gast een kuipje Goudse kopkaas, speciaal afgeroomd door Gouda’s Glorie zelve! Een en ander betrof uiteraard de feestelijke vernissage van feelgood-pageturner Het Verdriet van Gouda, waarover ik recentelijk al mocht berichten op de Jaap.
De invasie van bekende Nederlanders in het centrum van het pastorale Gouda was dermate indrukwekkend dat zelfs de gevreesde Marokkaanse jeugdbendes zich niet durfden te vertonen op het niet bepaald islamitisch verantwoorde bacchanaal in café De Tapperij (wie kent het niet). Dat had natuurlijk ook te maken met het feit dat het vrijdag was en de knullen zich na de vrijdagmiddagpreek ledig hielden met koranstudie, maar het had nog meer te maken met de diverse ontzagwekkende chapters van de Hell’s Angels, die La Barmus escorteerden van de Amsterdamse Wallen naar het verre en zo gevreesde Gouda (en dat in de wetenschap dat notoir Goudenaar Johan Derksen al jaren geleden zijn snor heeft gedrukt in zijn geboorteplaats, het had dus nog veel erger kunnen zijn). Het kan natuurlijk ook zo zijn dat de Marokkaanse jeugdbendes bang waren voor mijn lieve vriendin Naima El Bezaz, die mij de hele middag en avond heeft gechaperonneerd, charmant als ze is. Dat werd niet door iedereen op prijs gesteld, getuige de reacties op Naima’s wandje op Facebook:
Chantal Vd Meer: “Oh je bedoelt de Marokkanenhater in Islaambasher Arthur van Amerongen??? Arme meid. Hij vindt alle Marokkanen geitenneukers en samen met meneer Damen zit hij in een zionistenclub oh ja, vergeet unu niet hhhhhh. Maar Arthur van Amerongen en zijn vriendjes ( Paul Damen) haten Moslims Palestijnen en Marokkanenen haten ze het meest vraag maar. Arthur van Amerongen en zijn zionistische vriendjes vinden dat alle Palestijnen een voor een aan de galg moeten, en tja sorry hoor maar dat zeg je niet niet. Niemand verbied hier omgang met mensen, Wijs alleen de criminelen aan die achter zionisme staan en moslimbashers van het eerste uur Arthur en Bertje Brussen. Of je met ze wil omgaan moet je zelf weten.”
Aziza Piepje: “JUNK EN ZIONIST Artur van Aameronen”
Fatine El Azear: “Oh de snuivende schrijver…leuk.”
Abdel Anghelic: “die kop heeft hij wel zo,n vieze rashatende buffel kop”
Gelukkig reageerde Naima zoals altijd übercool op alle aantijgingen:
“Arthur en ik dansten even de Samba. Lukte niet zo goed denk ik, Chantal, maar iedereen weet toch wat en waarover Arthur schrijft? Hij provoceert, een auteur hoort te provoceren. Paul Damen ken ik echter niet. Geloof me: veel mensen willen mij ook kielhalen. Ik ben ook niet smetteloos. Als zij hem haten Chantal: prima. Ik vind Arthur een topauteur. Nog even: ik heb iedereen in mijn lijst, van ultralinks tot extreemrecht, van atheisten tot fundamentalistische christenen, joden, moslims en dierenliefhebbers. Van mensen die in Friesland wonen tot vinexwijkbewoners. Allemaal gezellig bij elkaar en dat bevalt me erg goed. Er zitten ook mensen in mijn lijst die me grondig haten. Af en toe hebben wij dan een haat/liefdemoment. Goed voor het hart.”
Nina de Koning: “Het voelt weer even als middelbare school. ‘Hij is echt slecht. Je moet niet met hem omgaan!!!’ We zijn allemaal kunstenaars in onze eigen belevingswereld. Ik kan ook drie kwart van mijn ex’en bij tijd en wijle schieten en de meeste van mijn vrienden zijn ook gehaat, maar het gaat om hoe die persoon met je omgaat en dat er geen dolken in je rug gestoken worden. Fuck het proberen anderen in een kwaad daglicht te stellen. Ook al is het goed bedoelt, die vind ik misschien nog wel het ergste. Overigens: Arthur weet HEUS wel waar hij het over heeft.
Enfin, na deze beschaafde dames spoot Abdel Anghelic (veel voorkomende achternaam op de woeste bergtoppen van het Rifgebergte) nog even wat blubber:
“Abdel Anghelic ey nina wilders fan kan wel begrijpen dat jij voor die varken opkomt alles wat haat draagt steun jij”
Enfin, Naima en ik gaan schrijverscursussen houden voor achtergestelde Marokkaanse boefjes, het laatste middel om ze van de straat te houden!
Hoe het ook zij, bij de baard van de Profeet: de grachtengordeldieren werden dus geporteerd naar Gouda, ik doe een willekeurige greep: Guido den Aantrekker, de onvolprezen sterverslaggever van Story die vergezeld werd door zijn geheime liefde Danielle “no pictures please” Vinjé, de Nederlandsche Josephine Mutzenbacher. Mijn gewaardeerde college Jan Zandbergen heeft mij plechtig bezworen dat hij de compromitterende foto van het ondeugende tweetal niet zou publiceren, waarvan acte. Ik haalde warme herinneringen op met Ivo Teulings, mijn oude collega bij het NRC Handelsblad, uit de tijd dat wij als “embedded” huurlingen met de Contra’s cocaïneplantages van het FARC ontbladerden in Colombia. Wij hieven het glas bubbles en riepen eenstemmig: “Drugs, just say no!”
Dan was er nog de Nederlandse Hemingway, Rob Hammink van de Telegraaf, van wiens hand afgelopen zaterdag een schitterend verhaal verscheen in de reeds eerder genoemde grootste courant van Nederland. Het werd oorverdovend stil op de Nieuwe Markt van Gouda toen sheikh Unu Ibn Angelito del Infierno zijn intrede deed als mystery guest. In Het Verdriet van Gouda is sheikh Unu de voor Margriet Marbus zo onbereikbare Indiaan, maar meer kan ik niet verklappen. Met Eric Smit en Harry Veenendaal, de buitenechtelijke zonen van Jort Kelder (Goudenaar van het millenium) heb ik tot in de kleine uurtjes verpoosd in privéclub Het Kopkaasje aan de Onwelriekende Roede-steeg in het schitterende Gouda, zodat de zo feestelijk begonnen dag toch eindigde in een financiële rampspoed. Spekkopers van die dag waren last but not least Hanny Roskamp, de onvermoeibare uitgeefster van van La Barmus (op de foto’s ziet u Han met haar nieuwe minnaar, Bongo Jambo, de kleinzoon van Bob Marley) en Margriet zelve, die 300 exemplaren signeerde van haar omverbiddelijke bestseller Het Verdriet van Gouda. Allahakkenbar!
