Dat was een beetje een merkwaardig draai van ‘financieel geograaf’ Ewald Engelen, dinsdagavond bij Knevel & van den Brink. Eerst zeggen dat we die veertig miljard zeker opzij moeten zetten voor het Europees Steunfonds (ESM), want dat is nodig om de euro te redden. En daarna roepen dat het ‘onbegrijpelijk’ is dat de PvdA het voorstel steunt. Want de PvdA was eerder tegen de drie-procent-norm van Brussel. Als zelfs een econoom, die daarvoor heeft doorgeleerd, dergelijke draadjes spant, dan is er iets mis. Vooral voor de PvdA.
Van Engelen deed bij K&vdB zijn best om uit te leggen dat er eigenlijk niet veel loos is. Het ESM heeft geen blanco cheque zoals Wilders roept; het krijgt niet meer dan die veertig miljard. En zolang het om reguliere steunmaatregelen gaat, kan Jan Kees de Jager altijd Nein zeggen. Alleen is er ook een snelle noodprocedure bedacht voor als de euro in een acute crisis verzeild raakt, en dan kunnen de grote landen een snelle beslissing doordrukken. Daar valt een deel van den Haag dus over. De SP en de PVV uiteraard, en sinds dinsdag ook de Christen Unie. Wel potverdomme! Daar verdwijnt alweer een stukje van onze onafhankelijkheid richting Brussel!
Enge Mensen
Probleem is: dat ESM heeft niks met Brussel en de EU te maken. Merkel heeft er juist hard voor gevochten om de Brusselse bureaucraten buiten de ESM te houden – juist om het slagkracht te geven. Komt daar ook nog bij dat Nederland zich in dat soort noodgevallen niks anders kan permitteren dan braafjes Duitsland volgen. Als het om onze welvaart gaat, zijn we met huid en haar aan de Duitse economie overgeleverd. En ten derde: het gaat om een noodprocedure. Vergelijk het met minister Bos die effe snel, want er was geen tijd voor overleg, twintig miljard weggeeft aan een omvallende bank. Daarvoor werd hij toen als een held vereerd. Maar Bos is een Nederlander. Nu gaat het om Duitsers en zo. Enge mensen.
Ewald Engelen had de PvdA kunnen prijzen vanwege haar keuze om dat noodfonds zo snel mogelijk overeind te krijgen. Daar pleit hij zelf immers ook voor. Maar hij noemde dat besluit ‘onbegrijpelijk’ want het zou inconsistent zijn. Grote kans dat we dat de komende maanden nog veel vaker zullen horen. De tijd voor nuances is voorbij. Partijen dienen een keuze te maken: vóór of tegen buitenlandse invloed op onze economie. Het is niet langer mogelijk om eerst tegen de drie-procentsnorm te zijn (omdat bezuinigingen schadelijk kunnen zijn), en daarna vóór het ESM, omdat de Griekse implosie anders nog meer landen meesleurt. Economische overwegingen zijn niet langer relevant. Het gaat Engelen (en velen met hem) blijkbaar om de simpele vraag: ben je voor of tegen buitenlandse invloed op ons economisch beleid? Dat die vraag kolder is, doet er niet toe. Zelfs de meest onwaarschijnlijke noodprocedure, bedoeld om onze economie op dat moment en beschermen, wordt een heet Haags hangijzer. Lekker zwaaien met de vaderlandse driekleur is niet langer voorbehouden aan PVV-ers en voetbalfans.
Nieuwe kloof
De meeste partijen zullen geen moeite hebben met deze nieuwe kloof. VVD, D66 en CDA kiezen met veel ach en wee voor Europa, inclusief die theoretische inbreuk op onze soevereiniteit. SP en PVV staan al comfortabel aan de andere kant van de kloof. De Christen Unie is deze week nog nét naar hun kant gesprongen – blijkbaar hebben ze daar de kreet ‘God, Vaderland en Oranje’ plotseling herontdekt. Maar als straks de nood aan de man komt, en er geregeerd kan worden, ontdekt die partij vast wel een Bijbelvers waarmee ze probleemloos terug kunnen keren naar de pro-Europese kant van de kloof. Nee, de partij die écht diep in de problemen zit, is de PvdA. Die redelijke PvdA, die dan weer dit, dan weer dat vindt van de voorstellen vanuit Europa. Gedraai, vindt Engelen. En dat zal menigeen straks ook roepen. Europa wordt het thema van de verkiezingen, dat is duidelijk. En als de kloof breed genoeg wordt, zal de PvdA daar machteloos in donderen.