Shoarma. Dat heeft Dirk Kuyt overtuigd om naar Fenerbahçe te gaan. De ultieme reden. Geen enkele andere, logische reden is er namelijk te vinden. Het geld misschien, om die shoarma te kopen. Nee. Volgens Dirk gaat het om de uitdaging, want Fenerbahçe bracht bij hem de meeste opwinding van de veertien clubs op het lijstje.
Het beloofde land
Deze zondag stond in het teken van deze enigszins verrassende carrièreswitch. Feyenoord. Dat moest de club zijn waar Kuyt naartoe moest gaan. Thuis. Het was het perfecte moment geweest, gezien het feit dat Feyenoord weer goed heeft gepresteerd. Maar nee. De Turkse competitie gaat voor. En dat is vrij frappant.
Turkije is namelijk niet meer wat het geweest is. Waar Besiktas nog op 20 oktober 1993 nog een gevreesde tegenstander voor Ajax was, en waar Fenerbahçe nog in seizoen 2007-2008 de kwartfinale haalde in de Champions League. Dat waren nog eens spetterende tijden. Man, Dirk zou zich in zijn schoolreispakje Chocomel verslikt hebben toen hij eenmaal de Europese successen van Fenerbahçe aanhoorde van zijn zaakwaarnemer Rob Jansen. Daar kun je mee thuiskomen, zei de zaakwaarnemer nog.
Maar ja, successen uit het verleden bieden garantie voor de toekomst, moet Kuyt gedacht hebben. Hij weet het. Zijn oud-ploeggenoot Harry Kewell maakte de spectaculaire en ongelofelijke succesvolle overstap van Liverpool naar de Turkse competitie. Milan Baroš, overigens níet samengespeeld met Kuyt, deed dat ook. Ja, dat zijn succesverhalen. Kuyt wist het. Turkije, het land van uitgerangeerde Liverpool aanvallers. Een huwelijk om jaloers op te zijn.
Huwelijk
Het is namelijk een huwelijk dat een garantie geeft. Een garantie om voorgoed van de radar te verdwijnen. Let maar eens op. De Turkse competitie is namelijk niet interessant voor ons Nederlanders (Nederlanders van Turkse afkomst daarbuiten gelaten, natuurlijk). Wij kijken er niet naar. Dirk weet dat echter niet. Dirk denkt dat wij nog altijd Nordin Amrabat volgen, omdat het zo’n leuke en spontane jongen is.
Dat is Dirk namelijk ook. Maar nee, we zullen niet naar je kijken. Bert van Marwijk waarschijnlijk ook niet. Het zal hetzelfde gebeuren als bij Demy de Zeeuw. Ook naar een zogenaamde sterke competitie gegaan, maar compleet uit de radar verdwenen.
Had Dirk eigenlijk maar hetzelfde als Giovanni van Bronckhorst gedaan. Aan het eind van zijn carrière naar Feyenoord gaan. Dan was dat sowieso een garantie voor een finaleplek op het WK 2014 geweest, waar Kuyt dan zijn laatste profwedstrijd speelt. Een parallel met Giovanni. Maar goed, Dirk gaat voor de shoarma. Ook lekker.
