Dat er met ogenschijnlijk onbegrensde mogelijkheden af en toe ergens een detail bij inschiet is op zich een voor de hand liggend gevolg van werken op een ‘nieuw’ onontgonnen terrein. Bij internetmarketing lijkt het er af en toe echter op dat bewust de regels negeren, buigen of buiten de ‘geest’ van de regelgeving handelen een volkssport is. Het is lastig te zeggen of het bewuste overtredingen zijn of dat er sprake is van onwetendheid. In beide gevallen is het in ieder geval een ontwikkeling die zeer schadelijk is voor het vak als geheel. Regelgeving die er dan op volgt slaat vlaak de plank mis doordat met een log instrument nieuwe ontwikkelingen helemaal worden afgeknepen.
Cookies
Enter de ‘cookiewet’, natuurlijk. Als er één wet is die veel onvoorziene gevolgen kan hebben is het deze wet wel, eigenlijk de nieuwe Telecommunicatiewet. In een poging voor eens en altijd af te rekenen met lukraak tracken slaat de ‘cookiewet’ met een klap allerlei vrij algemene toepassingen van cookies tegen de grond. Er is veel onduidelijkheid over de nieuwe regelgeving, de handhaving en wie nu eigenlijk waar een bezoeker van op de hoogte moet stellen. Toch kun je ook wel stellen dat er een hele hoop ‘professionals’ heeft zitten slapen. Toegegeven, de inwerkingtreding van wet is snel en abrupt, maar wat is er in het voortraject gebeurd? De relevante vragen over specifieke algemeen gangbare trackingoplossingen werden pas heel laat in het proces gesteld.
Nu is het te laat en lopen we tegen veel onduidelijkheden en ambiguïteiten aan, waar de DDMA (De ‘dialoogmarketing’ vakorganisatie.) en anderen zich terecht druk om maken. Maar misschien hebben dergelijk organisaties ook wel teveel tijd verspeeld met het huilen om veel redelijker voorstellen in plaats van aan de slag te gaan met echte zelfregulering. (Langs de geest van regelgeving lekker “opt-out” doen is daar dus géén goed voorbeeld van.)
Facebookcampagnes
De nieuwe wet rond cookies is een mijnenveld waarin niemand zeker is van wat hij tegenkomt, op andere terreinen laten marketeers en reclamejongens het zélf veel duidelijker liggen. Je kunt makkelijk een weekje vullen met Facebook afstruinen naar campagnes die zich niet aan de gestelde regels voor het opzetten van competities houden. Aan Facebook ligt het nu juist deze keer eens niet: die hebben juist heel duidelijke richtlijnen opgesteld.
Als dan eens iemand wil aangeven waarom je tóch struikelt over de campagnes die competities opzetten aan de hand van, bijvoorbeeld, stemmen met likes? En het zijn lang niet allemaal goedwillende ‘amateurs’, maar ook grote organisaties die met zo’n campagne weg willen komen. Het antwoord wanneer zij er op gewezen worden? “Ohja, daar kwamen wij ook te laat achter.” Dat is natuurlijk een rare instelling: achteraf eens gaan kijken welke regels het advertentieplatform je nu oplegt. Lekker doorgaan omdat de campagne toch al draait is nog vreemder. Het feit dat zovelen wat aanbeunen in dit vakgebied siert de sector niet, en zeker ook niet de bedrijven die deze organisaties weer inhuren. Zoals gezegd: in een turbulente omgeving zal er heel wat fout gaan, maar zoals nu regels moedwillig genegeerd worden zullen er een hele hoop mensen zijn die ook geen traan laten bij klachten over daadwerkelijk absurde situaties.
Het is tijd om júist als brancheorganisatie toe te geven dat er een hele hoop dataschuivers -pardon dialoogmarketeers- zijn die het worst zal zijn dat mensen niet meer precies weten welk vinkje ze wel of niet aanklikken, als ze die opt-ins maar krijgen. Het is belangrijk dit soort “buiten de geest der wet” praktijken aan de kaak te stellen en dán op te komen voor de echte problemen in de sector.
Gyurka Jansen ziet ook de problemen met de implementatie van de benodigde toestemmingen rondom de nieuwe ‘cookiewet’, maar vindt het ook moeilijk sympathie op te brengen voor een organisatie die ook expliciet toestemming vragen voor partnermails allemaal maar lastige ongein vindt.
CC-Foto: Brian Richardson
