God, moge alstublieft een belangrijke speler van het Nederlands elftal een been breken. Of nou ja, een blessure die hem een maand lang aan de kant houdt. Een blessure die heel Nederland doet schokken. Dat Ronald Waterreus in Studio Sportzomer komt te vertellen dat het zo’n aardige gozer is, en dat ‘ie het hem helemaal niet gunt. Want zo is Ronald Waterreus. Die gunt geblesseerde spelers geen blessure. Dat ligt hem niet zo. Fijne man is het toch ook. Hij zou Koffietijd eens moeten gaan presenteren.
Kampioen
Maar goed. Ondergetekende gunt juist wél iemand van het Nederlandse elftal een blessure. Zonder een naam op te noemen. Maar een blessure zou nog wel eens ons land kampioen maken. Geen blessure voor Joris Mathijsen, Maarten Stekelenburg of Gregory van der Wiel, want die zijn makkelijk te vervangen. Met zo’n situatie is het hele land niet in shock.
Het kan niet meer zoals in 2010, toen Arjen Robben in de uitzwaaiwedstrijd tegen Hongarije zijn hamstring even naar de kloten hielp. Als dat niet was gebeurd, hadden we de achtste finales nooit gehaald. Dan had het team het gevoel van onoverwinnelijkheid gehad. Dat is niet goed. In 2010 kreeg het team het gevoel dat ze een klap hadden gekregen. Een ferme, zelfs. Dat was goed. Nu is er geen uitzwaaiwedstrijd meer. Wilfred Bouma die zijn hoofd in de wedstrijd tegen Slowakije stoot; daar raakt Kim Holland zelfs niet opgewonden van. Het moet nu tijdens de trainingen of de wedstrijden op het EK gebeuren.
Afwezige
Alle favorieten voor het EK hebben het wel. Zo’n heerlijke pijnlijke afwezige speler. Carles Puyol van Spanje, Engeland met talloze geblesseerden, Bacary Sagna die niet met Frankrijk op stap gaat, ga zo maar door. Zul je zien dat Engeland notabene Europees kampioen wordt. Duitsland heeft geen blessures. Maar zodra Bastian Schweinsteiger niet op de kinderafdeling voor de röntgenfoto’s zit, gaat ook het land van de Volkswagen en Opel het EK niet winnen.
Kijk naar het vorige EK. Spanje verloor David Villa in de halve finale, en prompt werd de nieuwe aanvalsleider Fernando Torres de held van Spanje tijdens de finale tegen Duitsland. Met zijn snelle rush. Lahm afgetroefd. 1-0. Dat is een feit. Daar kun je niet meer omheen. Het is dus een feit, dat blessures hemelgeschenken zijn.
Cryptogram
Voel je het al aankomen, die link met onze twee fijne spitsen van Oranje? Voor de verandering even niet doen. Dat gun je Bert niet. Een blessure van iemand die op de helft van tegenstander moet spelen; dat gun je Bert wel. Hij heeft het nodig. Hij heeft het zwaar. Thuis in Deventer bij z’n moeder, dan wil hij wel eens moeilijke cryptogrammen oplossen. Maar het cryptogram dat het Nederlands elftal heet, is voor hem de figuurlijke hel. Zo’n cryptogram heeft een blessure nodig. En hard.
